Sprakeloos

Ik mocht dit boek lezen met de boekenreizigersclub.

Het is een aanrader eerst de eerdere delen van deze auteur over Anne Verelst te lezen:1. Zeven en 2. Paternoster.

De cover spat er vanaf. Je waant je in een cel met beperkt licht door een raam met tralies met op de vloer de schaduw van een kruis. Zeer goed gevonden en zo passend bij het verhaal.

Het verhaal begint zoals we gewend zijn van Luc voortvarend; meteen zijn er 3 vrouwen vermist. Stap voor stap wordt je meegenomen in de manier waarop deze vrouwen vermist zijn geraakt. We maken kennis met Anthony die getrouwd is met Iris. Daarnaast komt Anne Verelst de politieonderzoekster met haar team bestaand uit Sven, Marie en John erbij om te zoeken naar aanknopingspunten om deze vermiste vrouwen te vinden.

Gedurende het hele verhaal worden de hoofdstukken geswitcht tussen Anthony en Iris, daarbij ook Ask en Embla, evenals Anne en daarbij weet Luc heel goed de verhalen van de meiden stuk voor stuk vorm te geven en je als lezer steeds meer in het verhaal te trekken. Hierbij krijgen de hoofdpersonages Anne en Maren ruimere aandacht en wordt hun personage goed uitgediept. De andere personages blijven wat oppervlakkiger. Via flashback wordt je steeds meer gewaar over het hoe en waarom van Ask en Embla. Het hele verhaal zit goed doordacht in elkaar, met een verwijzing naar 7 een van zijn eerdere boeken. Alles wordt beeldend, geloofwaardig, gedetailleerd en op een vlotte manier beschreven. Juist doordat je ook meeleest in de wereld van de daders voel je hoe het team dichterbij komt en toch besef je door de diverse plotwendingen waar het politieteam aan denkt dat ze nog zover weg. Tot de allerlaatste bladzijde weet Luc de spanning er goed in te houden en werkt hij alles goed uit. Het enige minpunt is de man Toby…. Maar wie weet komt dat in een deel 4. Al met al sla je dit boek met een voldaan gevoel dicht.

De titel is prachtig gevonden en wordt op meerdere manieren uitgewerkt in het verhaal. Hierdoor lees je het boek in 1 ruk uit.