Een en al mannelijkheid

Ik mocht dit boek lezen met de boekenreizigersclub.

De cover is kleurrijk en geeft goed het verhaal weer. Een groep mensen in klederdracht op de kade die naar het een ander land emigreren die je in de verte ziet. De rode letters van Hiltje en de subtitel geven aan dat het vooral de vrouwelijke versie is van deze enorme stap die ze zetten. In het voorwoord wordt aangegeven dat het voornamelijk geschreven is om de vrouw, de stille kracht achter de man, op de voorgrond te zetten. Zonder deze vrouwen zou het leven daar niet te doen zijn geweest.

De stamboom voor in het boek beloofd veel goed. Aansluitend beginnen we het verhaal met de geboorte van Hiltje en al snel is ze getrouwd met een weduwnaar met 2 kinderen en besluiten ze (inmiddels totaal 8 kinderen) de overtocht te maken. Hierna volgt uiteenzetting van de familiebanden en heb je de stamboom zeker nodig om hier een overzicht in te behouden. De opbouw van het verhaal is chronologisch en zowel in het begin als aan het eind heel opsommend. Er is totaal geen verdieping in personages, meer een verslag van hoe de overtocht gaat en wat er gebeurde. In het middenstuk lees je iets meer over Sybregje, de dochter van Heerke en aan het eind wat meer over Hiltje. Verder is het een opsomming wat de mannen allemaal moeten meemaken om hun land en onderkomen op te bouwen. Zodra de mensen zijn gearriveerd in hun nieuwe land beginnen de volgende ontberingen en als pluspunt krijgen de vrouwen burgerrechten, hoewel dit wel samenhangt aan hun man. Zo richting het einde gaat het snel en is het een aantal regels per personage om aan te geven wie het is, wat ze gedaan hebben en waar ze nu wonen en hoe het ze financieel gaat.

Zeer teleurstellend is het dat de personage Hiltje er zeer summier in verwerkt wordt, terwijl dit juist de subtitel is. Wie weet als het boekje wat meer bladzijdes had, dat de vrouw Hiltje meer tot zijn recht was gekomen.