Een prachtige roman!

Caroline wordt wakker in het ziekenhuis en krijgt te horen dat ze een ongeluk heeft gehad. Behalve haar naam, die haar verteld is, kan zij zich niets meer herinneren omdat zij lijdt aan geheugenverlies.
Na haar ontslag uit het ziekenhuis keert zij terug naar wat haar appartment moet zijn en probeert zij, zonder herinneringen, zich weer te begeven in het dagelijks leven.

Terug in haar apparement ontdekt ze achterin een van de kasten een stapeltje brieven die afstammen uit 1943 ten tijde van de Tweede Wereld Oorlog. De brieven zijn afkomstig van Celine. Caroline duikt in het verleden van de brieven en probeert in een poging haar zelf af te leiden van haar vergeten herrinneringen, meer te weten te komen over deze Celine en het verloop van haar dramatische verhaal in 1943.

Tijdens deze zoektocht maakt ze kennis met Victor en beetje bij beetje ervaart ze visioenen van herinneringen.
Als het moment aanbreekt dat haar herinneringen in een klap terug lijken te keren, lijkt het leven van Caroline met dat van Celine verweven te zijn. Daarnaast moet zij haar verleden een nieuwe plaats zien te geven.

Zal het Caroline lukken in het hier en nu te leven of laat de terugkeer van haar herinneringen haar weer terugkeren naar het duistere gevoel dat haar omgaf?

Sarah Jio heeft met ‘Bloemen voor mijn dochter’ een roman neergezet waar je u tegen zegt. Heel duidelijk is te lezen dat er vooronderzoek gedaan is, dat op mooie wijze is verwerkt tot een verhaal.
Heden en verleden worden met elkaar afgewisseld in hoofdstukken vanuit Caroline en Celine.
Dit gebeurt op zodanige wijze dat het niet verveelt en prettig weg leest. Het zijn geen lange hoofdstukken en gebeurtenissen in beide zijn zowel spannend als aangrijpend.

Het verhaal start met een spannend proloog, heeft een duidelijk opbouw (zowel technisch als qua spanning) en een heerlijk verrassend einde.

Mooi is het absoluut wanneer heden en verleden eindelijk bij elkaar komen. Deze samensmelting is prachtig uitgewerkt en beschreven en maakt het verhaal meer dan compleet.

Sarah Jio is wat mij betreft een meester in het beschrijven van omgeving en gevoelens. Het verhaal leeft vanaf de eerste bladzijde en houd je aandacht vast tot het einde.
Haar woordkeuze en zinnen zijn echt prachtig, iets wat volledig bij een roman als deze past.


Personages
Je leest het verhaal van Caroline die na een ongeluk haar geheugen is kwijt geraakt. Ze moet voorlopig met haar “nieuwe ik” zien te leven in de hoop dat haar herinneringen langzaamaan terug zullen komen.
Sarah Jio heeft met Caroline een heel mooi personage weten neer te zetten en gedachten en gevoelens zijn enorm goed beschreven.
Je leeft intens met haar mee.

In dit boek maken we vanaf het heden ook een switch naar 1943 en maken we kennis met Celine en haar dochtertje Cosi.
In eerste instantie vraag je je af wat hun relatie tot Caroline is, maar het verhaal neemt je daarin mee tot je ontdekt dat het allemaal te maken heeft met het appartement waar Caroline in woont. De verschrikkingen waarmee Celine te maken krijgt zijn heftig en karakteriseert absoluut haar personage.

De samensmelting van de personages aan het eind, en hun beide verhalen, is prachtig en liefdevol.
Aan het einde lees je hoe gebeurtenissen in het verleden invloed hebben op het heden en dat een ieder verlieservaringen meemaakt die men tekent voor het leven.

Sarah heeft onwijs veel aandacht besteed aan haar personages. Ze passen allen in dit emotionele, maar liefdevolle verhaal.

Voor mij is er één kleine kanttekening. Ik mis de uitwerking van een van de personages. Zonder te spoileren; er staat iemand op het punt te bevallen. Wat is er met de baby gebeurd?


Conclusie
Dit was mijn eerste kennismaking met auteur Sarah Jio, maar wat mij betreft niet de laatste.
Normaal gesproken lees ik één a twee keer per jaar een roman dat een historisch verhaal bevat, en ik ben heel blij dat Sarah Jio mij heeft laten zien dat ook deze verhalen gewoon prachtig zijn!

Ik vind dit boek absoluut een aanrader! En ik kan niet anders dan het de volledige 5 sterren geven!