Teleurstellend. Als groot fan ben ik echt teleurgesteld.

Gideon heeft inmiddels een aantal bizarre avonturen achter de rug bij zijn werkgever Eli Glinn. Als na zijn terugkeer van zijn laatste missie blijkt dat het bedrijf per direct sluit en alle werknemers van Eli op straat komen te staan, rest Gideon nog maar een ding; en dat is genieten in zijn hut van de tijd die hij nog heeft.

Wanneer hij zijn laatste spullen bij het al bijna lege pand gaat ophalen, ontdekken hij en zijn oud-collega Garza dat het computersysteem na vele jaren de code heeft gekraakt van de schijf van Phaistos. Een eeuwenoude stenen tablet. Om wraak te nemen voor de manier waarop zij door hun voormalig werkgever op straat zijn gezet, stelen zij de gegevens en gaan zij nog eenmaal samen het avontuur aan.

Met de twee maanden die Gideon nog over heeft van zijn leven is er nauwelijks tijd voor een planning, dus de twee gaan op pad en storten zich in het avontuur. Op zoek naar iets waarvan ze nog niet weten wat het precies is.

Ik keek al een tijdje uit naar een vervolg in de Gideon Crew serie. De synopsis beloofde een spannend avontuur. Alhoewel hier mij direct op viel dat deze niet helemaal met het verhaal klopte. Eli Glinn is namelijk niet spoorloos verdwenen, hij is gewoon onbereikbaar.

Aangezien dit mogelijk de laatste triller omtrent Gideon Crew zou kunnen zijn, verwachtte ik op zijn minst een spetterend verhaal waarin ik van de ene naar de andere kant geslingerd zou worden.
Dit laatste is in ieder geval waargemaakt. Alleen niet geheel op positieve wijze.

Al vanaf het begin van het boek maken de auteurs een flinke vaart in het verhaal en volgen gebeurtenissen elkaar in rap tempo op. Niet dat dit het verhaal dynamisch maakte, maar het maakte het verhaal slordig en het voelde enorm afgeraffeld.
Er zat absoluut een verhaallijn in, maar eigenlijk miste ik overal de uitwerking van achtergronden waardoor het verhaal meer diepte had kunnen krijgen en levendiger zou worden.
Absoluut een gemiste kans!

Ook het einde vond ik ronduit slordig en dit is absoluut niet hoe ik het gewend ben van deze twee van mijn favoriete auteurs.
Het einde gaf ruimte voor een nieuw avontuur, maar ook weer niet. Als dit boek echt het laatste boek in deze serie is, dan ben ik eigenlijk zwaar teleurgesteld.

Personages
Veel noemenswaardige personages waren in dit boek niet aanwezig.
We hebben natuurlijk Gideon en Garza. Deze personages zijn in dit boek verder niet uitgewerkt omdat de uitwerking van beide al uitvoerig aan bod is gekomen in de vorige boeken.

Eli Glinn speelt dit keer maar een zeer kleine rol, eigenlijk valt er ontzettend weinig over te vertellen. Hier had ik absoluut meer van verwacht, zeker gezien zijn karakter in eerdere boeken. Wat mij betreft ook een gemiste kans.

Imogen is de mysterieuze geoloog in dit verhaal welke op het pad komt van Gideon en Garza. Een interessant personage maar ook hier ontbreekt het aan verdieping en uitwerking.

Ook de stam waar de mannen terecht komen na hun reis door een verschrikkelijk hete woestijn (die omgeving is overigens wel goed beschreven, want ik voelde echt de behoefte liters water te drinken), is niet uitgewerkt. Ook een gemiste kans, zeker omdat ze daar lange tijd verblijven.
Al zou je dit niet zeggen gezien de haast die de auteurs maken in deze hoofdstukken.

Conclusie
Eerlijk? Ik ben zwaar teleurgesteld. Had ik meer van dit boek verwacht? Absoluut!
Dit boek was niet zoals ik gewend ben van Preston & Child. Het leek alsof ze blij waren dat de serie ten einde liep. Ik hoop dat er nog een Gideon Crew komt, maar ik ben bang dat we het met dit boek moeten doen.
Dit is niet een einde wat hij verdiend.