een behoorlijke cliffhanger

Ik kan je redden. Een titel met een bepaald mysterieus idee. Net zo mysterieus als de cover van het boek. Iets wat toepasselijk is bij een thriller. Het boek roept gelijk al vragen op. Het mysterie is daarmee al begonnen voordat er een pagina omgeslagen is.

Dat het boek Vlaams is, was in eerste instantie niet te zien. Het boek is geschreven met niet al te moeilijke woorden en begrippen. Pas bij de uitdrukking ‘Een naald in de hooiberg’ en het woord ‘staketsel’ werd het duidelijk dat het om een Vlaams boek ging. Complimenten voor de gebruikte woorden. Dit was namelijk goed te begrijpen.

Het verhaal begint zoals de meeste thrillers. Er is gelijk iets aan de hand. Er is een lijk gevonden. Je zit daardoor vanaf de eerste pagina al in het verhaal gezogen. De spanning was niet het hele boek door voelbaar. Waarschijnlijk doordat er vrij veel gebeurt. In het boek wordt er afgewisseld tussen het verhaal vanuit het personage Olivia de inspecteur en vanuit de andere personages. Dit wordt duidelijk aangegeven door gebruik te maken van de begrippen heden en verleden. Het interessante hieraan is dat er veel informatie beschikbaar is. Zowel vanuit het oogpunt van de inspecteur en aan de andere kant informatie wat er vooraf heeft afgespeeld. Nadelig hieraan is wel dat er informatie gedeeld wordt wat iets minder van belang is voor het verhaal. Het boek is daarmee onnodig dikker en je raakt een beetje de draad kwijt. Dit is jammer.

Het aantal besproken personages is overzichtelijk. Er is gebruikt gemaakt van korte makkelijke namen waardoor het te volgen blijft. Olivia is duidelijk het hoofdpersonage. Naast haar rol als inspecteur krijg je in het boek ook inzicht in haar privéleven. Dit zorgt ervoor dat je als lezer je echt kan verdiepen in haar personage en mee kan leven. Olivia krijgt namelijk veel op haar bord en het is begrijpelijk dat er voor haar geen tijd is om zich aan een man te binden. Op Brent en Hendrik na. Dit was alleen van korte duur, dus daarmee niet echt een toevoeging. Tot groot verdriet van haar moeder. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken. Dit leest makkelijk, maar is een persoonlijke voorkeur.

In het boek wordt geprobeerd de lezers een les mee te geven. Olivia is zo hard aan het werk dat ze af en toe ook vergeet dat leven om meer draait dan werk. Dit inzicht verkrijgt zij later zelf ook van anderen. Hier speelt Olivia weer op in. Deze les sluit aan bij het hedendaagse. Dit is namelijk iets wat we allemaal wel eens vergeten. Het helpt dat er weer even de nadruk op gelegd wordt.

Verschillende thema’s zijn van toepassing in deze thriller. Als eerste geweld, zowel fysiek als mentaal, komt meerdere malen terug. Als tweede komt verlies terug. Het verlies van een dierbare en de gevolgen die dat meebrengt. Als derde komt liefde terug. Liefde voor jezelf, maar ook voor anderen. Als laatste, maar misschien wel de belangrijkste, moed en kracht. Uitgaan van je eigen kracht en de moed niet laten zakken.

Door het boek heen zijn er wat onverwachte wendingen. Het verhaal blijft spannend doordat de situaties niet te voorspellen zijn. Passend bij een thriller. Er zijn wel wat beschreven situaties die wat vaag bleven. Er wordt een hoofdstuk besteed aan de kat. Het is alleen niet helemaal duidelijk wat hier nou de toegevoegde waarde van is. Dit komt nog een keer voor wanneer Olivia in haar eentje een woning betreedt. Het boek eindigt redelijk open. De moord is opgelost, maar er zijn nog wel wat vragen open. Het is als lezer nodig het boek even weg te leggen om nog even na te denken. Je bent het boek niet gelijk vergeten. Een behoorlijke cliffhanger.