Lezersrecensie
Heerlijke thriller
Na "Stervensuur" is dit het tweede boek dat vertaald is van Andreas Gruber en tegelijkertijd een hernieuwde kennismaking met Maarten S Sneijder en Sabine Nemez.
Het is een behoorlijke deurstopper van 558 pagina's.
De synopsis wat op de achterkant beschreven staat van dit verhaal geeft maar een fractie weer over wat er in feite in dit verhaal speelt.
De schrijver verteld het verhaal in vrij korte hoofdstukken en wisselt dan tussen Sabine Nemez, de leerling van Sneijder en Melanie Dietz,een officier van justitie in Wenen.
Langzaam weeft Andreas Gruber hier een verhaal waarin het overduidelijk is dat deze verhaallijnen bij elkaar gaan komen.
En dat doet deze schrijver op een zeer geraffineerde manier.
De eerlijkheid gebied mij wel om te zeggen dat ik halverwege het boek een kleine wegtrekker had daar er erg veel uitgelegd moest worden en ik mijn hoofd er bij moest houden om alle lijnen in de gaten te houden.
Ik heb het idee dat met 100 pagina's minder dit boek wat compacter zou zijn en de actieradius wat groter zou zijn.
De climax voelde voor mij wat geforceerd aan.
Daarom krijgt dit boek 4 sterren i.p.v. Stervensuur , die ik bedacht met 5 sterren.
Maar dat neemt niet weg dat deze auteur een begenadigd schrijver is die je aandacht toch weet vast te houden.
Zeker wat betreft de karakterontwikkelingen die de schrijver zijn hoofdpersonages laat doorstaan. De manier waarin de hoofd-en bij karakters met elkaar communiceren is heel treffend beschreven en de bij karakters worden door de schrijver niet benadeeld maar krijgen genoeg aandacht om er mensen van vlees en bloed van te maken.
Dit is het tweede deel van deze serie maar ik denk dat dit ook op zich zelf staand gelezen kan worden. Echter, dan mis je wel de ontwikkeling van de hoofdrolspelers maar qua verhaallijn wordt er niet uitgebreid gerefereerd aan het eerste deel. Het doet mij wat denken aan de serie die Michael Robotham heeft geschreven over Joseph O'Loughlin met dit verschil dat de hoofdpersonages in Andreas Gruber's boeken wat meer gruwelijkheden ondergaan en de beschrijvingen van de plaatsen delict wat plastischer zijn.
Niettemin een heerlijk boek waar ik mij over het algemeen niet bij hebt verveeld.
En met een paar laatste zinnen blijkt dat er voor deze 2 hoofdpersonages nog een lang boekenleven beschoren is
Het is een behoorlijke deurstopper van 558 pagina's.
De synopsis wat op de achterkant beschreven staat van dit verhaal geeft maar een fractie weer over wat er in feite in dit verhaal speelt.
De schrijver verteld het verhaal in vrij korte hoofdstukken en wisselt dan tussen Sabine Nemez, de leerling van Sneijder en Melanie Dietz,een officier van justitie in Wenen.
Langzaam weeft Andreas Gruber hier een verhaal waarin het overduidelijk is dat deze verhaallijnen bij elkaar gaan komen.
En dat doet deze schrijver op een zeer geraffineerde manier.
De eerlijkheid gebied mij wel om te zeggen dat ik halverwege het boek een kleine wegtrekker had daar er erg veel uitgelegd moest worden en ik mijn hoofd er bij moest houden om alle lijnen in de gaten te houden.
Ik heb het idee dat met 100 pagina's minder dit boek wat compacter zou zijn en de actieradius wat groter zou zijn.
De climax voelde voor mij wat geforceerd aan.
Daarom krijgt dit boek 4 sterren i.p.v. Stervensuur , die ik bedacht met 5 sterren.
Maar dat neemt niet weg dat deze auteur een begenadigd schrijver is die je aandacht toch weet vast te houden.
Zeker wat betreft de karakterontwikkelingen die de schrijver zijn hoofdpersonages laat doorstaan. De manier waarin de hoofd-en bij karakters met elkaar communiceren is heel treffend beschreven en de bij karakters worden door de schrijver niet benadeeld maar krijgen genoeg aandacht om er mensen van vlees en bloed van te maken.
Dit is het tweede deel van deze serie maar ik denk dat dit ook op zich zelf staand gelezen kan worden. Echter, dan mis je wel de ontwikkeling van de hoofdrolspelers maar qua verhaallijn wordt er niet uitgebreid gerefereerd aan het eerste deel. Het doet mij wat denken aan de serie die Michael Robotham heeft geschreven over Joseph O'Loughlin met dit verschil dat de hoofdpersonages in Andreas Gruber's boeken wat meer gruwelijkheden ondergaan en de beschrijvingen van de plaatsen delict wat plastischer zijn.
Niettemin een heerlijk boek waar ik mij over het algemeen niet bij hebt verveeld.
En met een paar laatste zinnen blijkt dat er voor deze 2 hoofdpersonages nog een lang boekenleven beschoren is
1
Reageer op deze recensie
