Geen Karin Slaughter meer voor mij.

In het gehele boek, wat bestaat uit lange hoofdstukken en een onnoemelijke hoeveelheid van personages die de auteur hier introduceert kon ik maar op één moment de "vroegere "schittering van Karin Slaughter vinden.
De schrijfster schijnt zich tegenwoordig meer te richten op de "who done it " dan op een superspannend verhaal met vlijmscherpe acties en inventieve expliciete beschrijvingen van misdaad plekken.
Er worden zoveel karakters geïntroduceerd in het begin van het boek dat je al snel het overzicht kwijt bent; op geen enkel moment voelde ik mij betrokken bij de karakters en dan komt het tweede deel, 12 jaar later en je weet al dat je al die personages nog een keer tegenkomt, aangevuld met nieuwe waar je dus weer moet terug bladderen om te zien wie wie nu ook al weer was.
Daarbij kabbelde het verhaal maar een beetje door met heel af en toe een uitschieter. Het was echt een opgaaf om dit verhaal uit te lezen, erg saai.