Nee, dit was 'm niet helemaal voor mij

Dit is voor mij een unicum: Revival is het eerste boek van King dat me niet volledig heeft weten te boeien en op twee recente boeken na die ik nog moet lezen heb ik ze toch allemaal gelezen. Aan de kwaliteiten van King ligt het niet, want de beste man kan best wel een goed boek schrijven, alleen de karakters boeiden mij niet zo. Ook werd ik als niet-gelovige afgeschrikt door de religieuze ondertoon, maar dat beperkte zich gelukkig grotendeels tot het eerste deel. Sterker nog, in de loop van het verhaal verliezen de twee hoofdpersonen zelf hun geloof in God.

De basis van het boek is de vraag: "wat is er na de dood". Daarover schrijft King een boek dat zich globaal opsplitst in drie delen, vertelt vanuit het perspectief van hoofdpersoon Jamie die als oude man terugkijkt op zijn leven. Deel 1 beschrijft de jeugd van Jamie als in het dorp waarin hij met zijn ouders, broers en zus woont een nieuwe dominee arriveert. Dominee Charles Jacobs heeft een fascinatie voor wat hij zelf de geheime elektriciteit noemt. Een fascinatie die op dat moment nog erg onschuldig oogt. Wanneer de dominee door een noodlottig ongeluk zijn vrouw en zoontje verliest krijgt zijn geloof een enorme dreun. Na wat in het boek "de verschrikkelijke preek" wordt genoemd verliest ook Jamie zijn geloof in God. De wegen scheiden zich.

Deel 2 beschrijft de jaren van Jamie als jong volwassene. De liefde houdt niet stand, het gezin valt uit elkaar, hij leidt een zwervend bestaan als gastmuzikant, raakt aan lager wal en komt in aanraking met heroïne. Half dood komt hij wederom in contact met de vroegere dominee (lot? toeval?) die inmiddels een spectaculaire kermisattractie heeft met zijn geheime elektriciteit, maar waar hij in werkelijkheid experimenteert om zijn techniek te perfectioneren die moet leiden tot zijn ultieme doel: in contact komen met zijn overleden vrouw en zoontje en ontdekken wat er aan de andere zijde is. Jamie wordt door Jacobs middels de geheime elektriciteit verlost van zijn heroïneverslaving en de wegen scheiden zich voor een tweede maal.

In het derde en laatste deel is Jamie al de 50 gepasseerd als hij de vroegere dominee weer op het spoor komt (lot? toeval?). De dominee heeft inmiddels een grote show zoals we die wel kennen van televisie dominees: veel hallelujahs en wonderbaarlijke genezingen (op dit punt zal een gelovig lezer waarschijnlijk het boek anders beleven dan ik die alleen maar kwakzalvers en oplichters zie). Echter is de show voor Jacobs een dekmantel, God heeft voor hem immers afgedaan. Het is hem in werkelijkheid nog altijd te doen om zijn kennis van en vaardigheden met de geheime elektriciteit verder te perfectioneren. Jamie ontdekt ondertussen dat veel mensen voor het genezingsproces een grote prijs betalen. Mensen worden gek, hebben blackouts, plegen zelfmoord of hebben andere blijvende danwel tijdelijke problemen, ook Jamie zelf heeft bijwerkingen van zijn eerdere genezing van de heroīneverslaving. Jacobs fascinatie is inmiddels een grote obsessie geworden en Jamie besluit dan ook dat het tijd wordt de dominee te stoppen.

Wat volgt is het slot waarin King zoals in veel van zijn boeken het tempo weer flink opschroeft. Er komt uiteindelijk nog een vleugje horror om de hoek kijken met een duidelijke verwijzing naar Frankenstein. Maar uiteindelijk blijft het voor mij een onbevredigend boek.