Lauwbloedig verhaal dat niet echt raakt

Ik was heel benieuwd naar dit boek en had door de flaptekst best hoge verwachtingen. Die werden niet waargemaakt. Sterker nog, ik had bijzonder veel moeite met het uitlezen van dit boek. De 86 pagina’s had ik binnen een uurtje of 2 uit moeten kunnen hebben. De reden dat het niet lukte, had een aantal oorzaken.

Omdat het een novelle is, (of liever, een “readermagnet” met daaraan gekoppeld het eerste boekje) blijven de personages heel oppervlakkig. Dat hoeft geen probleem te zijn, als het verloop van het verhaal goed is.

Het idee is leuk: een dochter van de duivel die vampier is en ellende op aarde gaat zaaien. Dat wordt niet goed uitgewerkt. De hoofdpersoon gedraagt zich als een dertienjarige met een veel te grote mond tegen haar vader, die niet alleen de duivel zelf is, maar haar ook nog eens op regelmatige basis martelt. Dat gebrek aan respect (en angst) loopt door het hele boek. Dat maakt haar ongeloofwaardig, zeker als ze te pas en te onpas zwijmelt over de aartsengel Michael, vooral in situaties waarin je helemaal niet aan zwijmelen denkt.

Daarnaast is er niet goed gelet op details. De hoofdpersoon zou een machete aan haar linkerbeen en een pistool met afgezaagde loop aan het rechterbeen dragen. Dat zit en loopt ontzettend onhandig, zelfs als de machete klein is. Dat detail wordt vergeten in de scenes die er toe doen. Nog een voorbeeld: op een bepaald moment wordt een van de personen zo’n 12 voet lang. Dat is ruim 3,5 meter. Dan stoot je echt wel je hoofd aan het plafond. Dat wordt volledig over het hoofd gezien.
Satan wordt afgeschilderd als een soort mafklapper die constant plannetjes maakt die door “The House of G.” worden gedwarsboomd en tot mijn grote verbazing aanbidt Satan een slangengodin. Pardon? Satan die een godheid aanbidt? Neen. Ermee samenwerken? Ja. Aanbidden? Nee.

En zo zit het boek vol tegenstrijdigheden en details die niet kloppen, zodat er afbreuk wordt gedaan aan de geloofwaardigheid van het verhaal op zich. Ik krijg het idee dat de auteur geen onderzoek heeft gedaan, of alle informatie uit films heeft gehaald. Dat is bijzonder jammer, omdat, zoals gezegd, het idee heel leuk is. Met betrekking tot het taal gebruik kan ik zeggen dat het eenvoudig is en als je beheersing van het Engels redelijk tot goed is, heb je geen woordenboek nodig.

Kortom: het was niet een boek voor mij. Laat het bovenstaande je er vooral niet van weerhouden om het boek te lezen, want na onderzoek blijken de meeste recensenten/kopers het niet met mij eens te zijn.