De stille huisgenoot

Clémence Michallon is geboren en opgegroeid in Parijs. Daarna studeerde ze journalistiek in Londen en Amerika. Sinds 2018 schrijft ze voor The Independent over true crime en literatuur. De stille huisgenoot is haar debuutthriller. Al ver voor de verschijning werd het boek een internationale sensatie. Het wordt vertaald in meer dan dertig landen.

Op de cover van De stille huisgenoot zijn een gesloten venster en een oude begroeide muur te zien. Het geheel doet somber en beklemmend aan. De ondertitel luidt 'je wacht op het moment dat hij een fout maakt en je kunt ontsnappen. Dat moment is nu'. Zal de hoofdpersoon zich in de kamer achter het raam bevinden en zal het haar lukken om te ontsnappen? Deze vragen kwamen meteen in me op en zorgden ervoor dat ik wilde weten wat er zich in het huis afspeelt.

Aidan Thomas is een goed verzorgde en hardwerkende man. Hij staat voor iedereen klaar en wordt gewaardeerd in het dorp. Hij woont samen met zijn vrouw en dertienjarige dochter Cecilia. Niemand weet echter dat Aidan een duistere kant heeft. Hij is een seriemoordenaar en heeft inmiddels acht vrouwen omgebracht. Een negende vrouw, die hij Rachel noemt, houdt hij al vijf jaar gevangen in een schuur achter zijn huis. Hij heeft haar vastgeketend en komt elke avond naar haar toe als het donker is. Na het overlijden van zijn vrouw moeten Aidan en Cecilia noodgedwongen verhuizen naar een huis zonder schuur. Hij besluit om Rachel in huis te nemen en stelt haar voor als een familievriendin die een onderkomen nodig heeft. Rachel krijgt een eigen kamer, maar ook hier wordt ze vastgebonden. Hij waarschuwt haar dat overal camera's hangen en dat hij het meteen zal weten als ze probeert te ontsnappen. 's Avonds mag Rachel naar beneden om met Aidan en Cecilia te eten en televisie te kijken. Tijdens deze avonden is ze een stille huisgenoot, maar ze hoort en ziet veel. Zo komt ze erachter dat Aidan veel contact heeft met Emily. Hij heeft haar leren kennen in een restaurant en ze kunnen het steeds beter vinden samen. Rachel is echter bang dat Emily het volgende slachtoffer zal worden. Ze besluit dat ze alles op alles moet zetten om te ontsnappen, omdat dit van levensbelang is voor Emily, Cecilia en haarzelf. Zal Rachel weten te ontkomen?

'...Hij heeft het nodig dat hij de controle heeft. Daar draait het bij hem om. Hij bepaalt waar een vrouw begint en waar ze eindigt. Hij bepaalt alles en komt ermee weg. Hij heeft jou te pakken gekregen. Je zat in zijn pick-up. Hij was van plan je te vermoorden, maar heeft dat niet gedaan...'

De stille huisgenoot is verdeeld in negenentachtig korte hoofdstukken en het geheel wordt beschreven vanuit diverse personages. Emily en Cecilia komen regelmatig aan het woord, maar de focus ligt bij Rachel. Ze wordt aangeduid met 'de vrouw' en haar verhaal wordt verteld vanuit het jij-perspectief, terwijl bij de andere vrouwen het ik-perspectief gebruikt wordt. Ik vond deze wisseling wel wat verwarrend. Het zou kunnen dat de schrijfster dit gedaan heeft om aan te geven dat Rachel in werkelijkheid een andere naam heeft, en vervreemd is van zichzelf door alle gruwelijkheden die ze meegemaakt heeft. Mijns inziens komen haar gedachten en gevoelens hierdoor wel wat minder sterk over. Acht hoofdstukken zijn geschreven vanuit de omgekomen vrouwen. Mooi dat zij op deze manier ook een stem in het geheel krijgen. Wat ik persoonlijk jammer vind, is dat Aidan niet zelf aan het woord komt. Ik had  graag meer willen lezen over zijn gevoelens en beweegredenen, om zo een duidelijker beeld van hem te krijgen. Nu mis ik hierin wat uitwerking en diepgang.

Clémence Michallon heeft een beeldende schrijfstijl. Er bekroop me meteen een beklemmend gevoel toen ik las hoe Aidan omging met zijn slachtoffers. Hij was dominant en mishandelde hen op een gruwelijke manier. Dit riep echt een gevoel van boosheid en afgrijzen bij me op. Daarnaast voelde ik veel sympathie voor Emily en vooral voor Rachel. Ondanks alles wat ze meegemaakt had, wist ze toch de moed op te brengen om te vechten voor haar leven en dat van de vrouwen om haar heen. Ik vind het knap dat de schrijfster dit met alleen woorden weet te bewerkstelligen bij haar lezers. De stille huisgenoot is daarom voor mij een echte psychologische thriller. Heel spannend is het boek zeker niet. Alleen aan het eind loopt de spanning op, maar de nadruk ligt op het psychologische effect.

De stille huisgenoot is een originele thriller vol onderhuidse spanning. Laat je niet afschrikken door de sombere cover want het boek is het lezen zeker waard. Ik geef het drie sterren.

Sandra
Boekencast