Lezersrecensie
In de verte, de zee
Laura Spence-Ash is een Amerikaanse auteur. Ze schrijft fictie, essays en boekrecensies. Haar debuutroman In de verte, de zee werd lovend ontvangen.
De cover van In de verte, de zee trok meteen mijn aandacht. Op de afbeelding is een jonge vrouw te zien. Ze staat op de rotsen en kijkt naar de zee en de vliegtuigen in de lucht. De kleuren zijn sober en passen goed bij elkaar. Samen met de grote witte letters van de titel en de naam van de auteur vormt dit een mooi geheel. Ik vroeg me direct af wat zich in het hoofd van de vrouw afspeelde terwijl ze in de verte keek en dit maakte me benieuwd naar het verhaal.
'... In het begin had je de kinderkamer, met ramen die uitkeken op de tuin, en in de verte, de zee ...' Citaat uit De golven van Virginia Woolf.
Londen, 1940. De elfjarige Beatrix woont met haar vader Reginald en moeder Millie in Londen. Ze leiden een rustig leven, totdat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Omdat de kans op bombardementen met de dag groter wordt, besluiten haar ouders dat het veiliger is om Beatrix naar het buitenland te laten gaan. Samen met veel andere evacuees reist ze per boot naar Amerika. Daar wordt ze liefdevol opgevangen door de familie Gregory. Het is een welvarend gezin en Beatrix went al snel aan haar nieuwe leven. Samen met de broers William en Gerald beleeft ze mooie avonturen en door moeder Nancy wordt ze erg verwend. Het leven in Amerika past voor haar gevoel beter bij haar dan het stille leventje dat ze in Engeland leidde. Na de oorlog gaat Beatrix terug naar Londen. Ze vindt het moeilijk en blijft contact houden met haar Amerikaanse familie. Naarmate de jaren verstrijken, vraagt ze zich steeds vaker af waar haar thuis is. In Engeland bij haar biologische familie of in Amerika bij haar opvangfamilie? Waar ligt haar hart?
'... Dit is mijn thuis. Mijn moeder is hier. Ik hoor hier thuis en toch sta ik in tweestrijd, zit ik klem tussen twee werelden. Ik lijk maar niet te kunnen bepalen waar ik echt thuishoor ...'
In de verte, de zee start met een pakkende proloog. Deze speelt zich af in 1963 en maakt de lezer nieuwsgierig naar het voorafgaande verhaal. Daarna is de roman opgedeeld in drie delen en bestrijkt de periode van 1940 tot en met 1965. In de epiloog lezen we hoe het de hoofdpersoon vergaat in 1977. Ieder hoofdstuk in het boek beslaat twee tot vier pagina's. Dit zorgde ervoor dat ik vaak tussendoor even een paar hoofdstukken las en goed in het verhaal bleef. De roman wordt verteld vanuit Bea, haar ouders, haar opvangouders en haar broers William en Gerald. Door de zeven perspectieven kom je als lezer steeds meer te weten over de gedachten en gevoelens van de personages. Met de oorlog op de achtergrond kijken ze allemaal anders naar het leven en maken op basis daarvan bepaalde keuzes. Deze hebben in mindere of meerdere mate invloed op henzelf en de mensen om hen heen. Mijns inziens geven wedeze verschillende perspectieven het verhaal een extra dimensie en maken ze de cirkel rond.
De hoofdpersoon in In de verte, de zee is Beatrix. Aan het begin van het verhaal is ze een elfjarig meisje. Voor haar eigen bestwil besluiten haar ouders dat het verstandiger is om haar naar Amerika te sturen. Toen ik erover nadacht, kreeg ik een brok in mijn keel. Als moeder kan ik me heel goed voorstellen hoe hartverscheurend het voor hen, en al die andere ouders in de Tweede Wereldoorlog, geweest moet zijn om deze keuze te maken. Hoe groot moet hun twijfel geweest zijn? Waar zou hun kind terechtkomen en zouden ze elkaar ooit terugzien? Natuurlijk moet het voor de kinderen ook vreselijk zijn geweest. Moederziel alleen op een boot naar een onbekend land en bij onbekende mensen wonen. Wat zullen ze zich verdrietig en eenzaam hebben gevoeld. Beatrix had het geluk dat ze bij een fijne familie terechtkwam. Hier kon ze tijdens de oorlogsjaren veilig opgroeien tot tiener. Er werd naar haar geluisterd en ze voelde zich geliefd. Na vijf jaar keert Beatrix terug naar Londen. De gevolgen van de oorlog zijn groot en ze vindt het moeilijk om zich weer aan te passen aan het leven in Engeland. Ze zoekt naar verbondenheid thuis en mist tegelijkertijd haar familie in Amerika. Deze constante tweestrijd in haar hoofd bezorgt haar veel pijn en verdriet. Ze vraagt zich vaak vertwijfeld af waar ze thuishoort. Welke plek dit uiteindelijk wordt, is aan de lezer om te ontdekken. De schrijfstijl van Laura Spence-Ash is beeldend en tevens boeiend. Ze heeft de ontwikkeling van Beatrix heel mooi beschreven. Hierdoor kon ik me heel goed inleven in haar emoties, verlangens en tweestrijd. Ik heb meegeleefd met Beatrix en haar echt in mijn hart gesloten tijdens het lezen.
In de verte, de zee is een uniek en aangrijpend coming of age boek, waarin de hoofdpersoon haar weg zoekt in het leven. Dit gaat gepaard met de nodige tegenslagen, maar ze blijft haar intuïtie volgen en vindt uiteindelijk haar eigen plek. Ik heb deze historische debuutroman met veel liefde gelezen en geef het vijf sterren.
Sandra
www.boeken-cast.nl
De cover van In de verte, de zee trok meteen mijn aandacht. Op de afbeelding is een jonge vrouw te zien. Ze staat op de rotsen en kijkt naar de zee en de vliegtuigen in de lucht. De kleuren zijn sober en passen goed bij elkaar. Samen met de grote witte letters van de titel en de naam van de auteur vormt dit een mooi geheel. Ik vroeg me direct af wat zich in het hoofd van de vrouw afspeelde terwijl ze in de verte keek en dit maakte me benieuwd naar het verhaal.
'... In het begin had je de kinderkamer, met ramen die uitkeken op de tuin, en in de verte, de zee ...' Citaat uit De golven van Virginia Woolf.
Londen, 1940. De elfjarige Beatrix woont met haar vader Reginald en moeder Millie in Londen. Ze leiden een rustig leven, totdat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Omdat de kans op bombardementen met de dag groter wordt, besluiten haar ouders dat het veiliger is om Beatrix naar het buitenland te laten gaan. Samen met veel andere evacuees reist ze per boot naar Amerika. Daar wordt ze liefdevol opgevangen door de familie Gregory. Het is een welvarend gezin en Beatrix went al snel aan haar nieuwe leven. Samen met de broers William en Gerald beleeft ze mooie avonturen en door moeder Nancy wordt ze erg verwend. Het leven in Amerika past voor haar gevoel beter bij haar dan het stille leventje dat ze in Engeland leidde. Na de oorlog gaat Beatrix terug naar Londen. Ze vindt het moeilijk en blijft contact houden met haar Amerikaanse familie. Naarmate de jaren verstrijken, vraagt ze zich steeds vaker af waar haar thuis is. In Engeland bij haar biologische familie of in Amerika bij haar opvangfamilie? Waar ligt haar hart?
'... Dit is mijn thuis. Mijn moeder is hier. Ik hoor hier thuis en toch sta ik in tweestrijd, zit ik klem tussen twee werelden. Ik lijk maar niet te kunnen bepalen waar ik echt thuishoor ...'
In de verte, de zee start met een pakkende proloog. Deze speelt zich af in 1963 en maakt de lezer nieuwsgierig naar het voorafgaande verhaal. Daarna is de roman opgedeeld in drie delen en bestrijkt de periode van 1940 tot en met 1965. In de epiloog lezen we hoe het de hoofdpersoon vergaat in 1977. Ieder hoofdstuk in het boek beslaat twee tot vier pagina's. Dit zorgde ervoor dat ik vaak tussendoor even een paar hoofdstukken las en goed in het verhaal bleef. De roman wordt verteld vanuit Bea, haar ouders, haar opvangouders en haar broers William en Gerald. Door de zeven perspectieven kom je als lezer steeds meer te weten over de gedachten en gevoelens van de personages. Met de oorlog op de achtergrond kijken ze allemaal anders naar het leven en maken op basis daarvan bepaalde keuzes. Deze hebben in mindere of meerdere mate invloed op henzelf en de mensen om hen heen. Mijns inziens geven wedeze verschillende perspectieven het verhaal een extra dimensie en maken ze de cirkel rond.
De hoofdpersoon in In de verte, de zee is Beatrix. Aan het begin van het verhaal is ze een elfjarig meisje. Voor haar eigen bestwil besluiten haar ouders dat het verstandiger is om haar naar Amerika te sturen. Toen ik erover nadacht, kreeg ik een brok in mijn keel. Als moeder kan ik me heel goed voorstellen hoe hartverscheurend het voor hen, en al die andere ouders in de Tweede Wereldoorlog, geweest moet zijn om deze keuze te maken. Hoe groot moet hun twijfel geweest zijn? Waar zou hun kind terechtkomen en zouden ze elkaar ooit terugzien? Natuurlijk moet het voor de kinderen ook vreselijk zijn geweest. Moederziel alleen op een boot naar een onbekend land en bij onbekende mensen wonen. Wat zullen ze zich verdrietig en eenzaam hebben gevoeld. Beatrix had het geluk dat ze bij een fijne familie terechtkwam. Hier kon ze tijdens de oorlogsjaren veilig opgroeien tot tiener. Er werd naar haar geluisterd en ze voelde zich geliefd. Na vijf jaar keert Beatrix terug naar Londen. De gevolgen van de oorlog zijn groot en ze vindt het moeilijk om zich weer aan te passen aan het leven in Engeland. Ze zoekt naar verbondenheid thuis en mist tegelijkertijd haar familie in Amerika. Deze constante tweestrijd in haar hoofd bezorgt haar veel pijn en verdriet. Ze vraagt zich vaak vertwijfeld af waar ze thuishoort. Welke plek dit uiteindelijk wordt, is aan de lezer om te ontdekken. De schrijfstijl van Laura Spence-Ash is beeldend en tevens boeiend. Ze heeft de ontwikkeling van Beatrix heel mooi beschreven. Hierdoor kon ik me heel goed inleven in haar emoties, verlangens en tweestrijd. Ik heb meegeleefd met Beatrix en haar echt in mijn hart gesloten tijdens het lezen.
In de verte, de zee is een uniek en aangrijpend coming of age boek, waarin de hoofdpersoon haar weg zoekt in het leven. Dit gaat gepaard met de nodige tegenslagen, maar ze blijft haar intuïtie volgen en vindt uiteindelijk haar eigen plek. Ik heb deze historische debuutroman met veel liefde gelezen en geef het vijf sterren.
Sandra
www.boeken-cast.nl
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sandra Hardeman
Gesponsord
Is Liften naar de hemel van Lex Paleaux jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De nomade van Anya Niewierra jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Beladen huis van Christien Brinkgreve jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Het huis met de palm van Esther Verhoef jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De verwarde cavia terug op kantoor van Paulien Cornelisse jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Meneer Putmans ziet het licht van Hendrik Groen jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Een ontroerende en betoverende roman over familie, herinneringen en hoop, waarin het verleden van Libanon wordt verweven met de zoektocht van twee Canadese zussen naar hun roots. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Na de mysterieuze dood van haar beroemde moeder ontvangt Mackenzie brieven die duistere geheimen onthullen achter haar moeders succes. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
