Grijs en droevig en gelijkertijd kleurrijk en hartverwarmend

Jane, de vos en ik is een graphic novel voor kinderen vanaf een jaar of twaalf. In het tijdloze verhaal schetst Fanny Britt de wereld van tieners die kampen met problemen van alle tijden. Vriendschappen, een lichaam dat veranderd, ergens bij willen horen en gepest worden. Welke puber kent deze problemen niet? Voor Hélène zijn ze in ieder geval erg herkenbaar. Haar vriendinnen laten haar links liggen, iedereen lijkt onaardig tegen haar te doen en dan is er nog haar lichaam dat er niet uitziet zoals zij zou willen. Van Hélènes zelfvertrouwen is weinig over. Haar wereld voelt eenzaam en grauw. Gelukkig heeft Hélène haar favoriete boek om zich in te verstoppen: Jane Eyre van Charlotte Brontë.

De woorden van Britt zijn krachtig gekozen. Ze geven een kijkje in het hoofd van het tienermeisje en het overheersende melancholische gevoel neemt al gauw bezit van de lezer. Met bondige en rake zinnen wordt er over het meisje geschreven, maar elke lezer zal zijn eigen verhaal er in herkennen.

Toch zijn het niet de woorden, maar de geweldige tekeningen van Isabelle Arsenault die zorgen voor een adembenemend geheel. Zo grauw en onbestemd als Hélène zich voelt, zo grijs en vlak zijn ook de prenten. We volgen Hélène die zichzelf door de sombere dagen heen sleept met als enige lichtpuntje het lezen van Brontës werk. Alleen op die momenten krijgt alles kleur, net zoals de illustraties in Jane, de vos en ik. De grijs- en bruintinten worden vervangen door heldere kleuren als Hélène zich onderdompelt in het leven van Jane Eyre.
Uiteindelijk is het aan Hélène om ook aan haar eigen leven kleur toe te voegen. Wanneer Hélène tijdens het schoolkamp vriendschap sluit, komt er langzaam verandering in haar kleurloze bestaan en wordt Jane, de vos en ik vrolijker afgesloten dan het begon.