Pijnlijk en prachtig!

Ondanks dat ik de eerste pagina’s even moest wennen aan de schrijfstijl en het Vlaamse taalgebruik, heeft het boek mij volledig te pakken gehad. Ik heb het achter elkaar gelezen en kon het niet wegleggen.
Wat een ontzettend mooi tijdsbeeld. Het kleine Vlaamse dorpje eind 19e en begin 20e is zo beeldend beschreven. Ik ben nooit in Woesten geweest maar ik kon mij heel goed een voorstelling maken hoe het er eind 19e eeuw uit zal hebben gezien. Ik waande mij echt in een andere tijd en plaats.

“Pendules, zakhorloges, zandlopers ten spijt, soms springt de tijd vooruit, met schokken, zonder dat je erg in hebt wat hij aanricht met de mensen rond je.” (citaat)

Het verhaal van de verschillende personages is pijnlijk, beklemmend en spannend. De afwisseling van de personages is duidelijk en door het perspectief van de verschillende personages wordt het verhaal compleet.
En dan te bedenken dat dit een debuut is. Prachtig!

“Soms moet je het jaartal tellen om er zeker van te zijn dat het morgen weer dag zal worden.” (citaat)