Onbeschermd

Diana is als ongewenst kind geboren. Als haar moeder van haar bevalt laat zij haar in het ziekenhuis achter. Na een bedenktijd kan zij er voor kiezen afstand van haar te doen en af te zien van haar ouderlijke rechten. Vlak voor deze deadline besluit de moeder haar dochter echter terug te nemen.
Het meisje vertoont ontwikkelingsachterstanden en wanneer de grootmoeder van het meisje ongewoon gedrag bij het meisje begint op te merken, verhuist haar moeder met het gezin.
Als het meisje na enige jaren naar school gaat valt ook bij haar juffrouw het vele verzuim, ongewone gedrag en de blauwe plekken op. Met een brede glimlach, beleefdheid en eindeloze medewerking van de ouders, werd dit steeds verklaard door het feit dat het meisje gewoon onhandig is.

Het verhaal is kort, maar diverse keren voelde ik een misselijkheid opkomen. In dit verhaal wordt er nooit over misbruik gesproken, maar je leest de vele aanwijzingen. Het verhaal wordt beschreven door iedereen die erbij betrokken was van leraren, dokters, maatschappelijk werkers en politieagenten. Behalve Diana zelf. Om de paar zinnen wordt het personage afgewisseld door een volgend personage. Zelfs als lezer lijk je onderdeel te worden van het verhaal, omdat je als enige alle getuigenissen hoort.

“Soms luister ik naar muziek uit onze kindertijd, en ik zou willen dat de muziek haar weer in mijn herinnering kan terugroepen, maar de muziek roept niets op, want we waren niet samen, we hebben niet dezelfde jeugd gehad. – het broertje.”