Giftige tongen van Rosa Ventrella is een boek dat geen indruk maakt.

Samenvatting
Het verhaal van Giftige tongen gaat over twee zusjes die opgroeien in de jaren 40-50. Tijdens de oorlog vertrekt hun vader naar het front, door de armoede wordt moeder gedwongen tot een samen zijn met de baron uit het dorp. Als vader terugkomt uit de oorlog, is hij verandert in een opstandige man, die de armoede op geheel eigenwijze wil bestrijden. Hierdoor komt hij in conflict met de baron en zijn trawanten.
De twee zusjes groeien op en zijn zich bewust van de roddels over hun familie in het dorp. Hierdoor weet Angelina al snel dat een leven in het dorp niet bij haar past. Theresa is het stille en minder knappe zusje en aanschouwt het leven vanaf de zijlijn.
Als de familie kennis maakt met Giacomo verandert het leven van Angelina en Theresa. De vader van de zusjes raakt bevriend met Giacomo en samen maken ze plannen voor de toekomst. Angelina is klaar met haar leven in het dorp en doet er alles aan om dat leven achter zich te laten. Helaas heeft dit verstrekkende gevolgen voor haar en de rest van de familie.

Schrijfstijl
De schrijfstijl van dit verhaal is maximalistisch. Uitgebreide beschrijvingen die het verhaal vertragen. In het begin zijn de zinnen prachtig en beeldend, maar doordat de gedetailleerde zinnen het verhaal vertragen, gaat de maximalitische schrijfstijl je tegen staan. Hieronder staat een voorbeeld van een mooie zijn, maar doordat op dezelfde pagina/hoofdstuk veel meer van dit soort zinnen worden geschreven, wordt het moeilijk om de focus bij de verhaallijn te houden.

‘ Papa begon te vertellen over zijn leven van de afgelopen jaren, in de taal die hem het vertrouwdst was, zich concentrerend op de honger en ontberingen, op hoe bitter aardappelschillen maken en hoe je luizen kwijt moest raken door ze te pletten tussen je vingertoppen.’

Personages
De hoofdpersonage is Theresa. Toch is zij het minst interessante personage van het boek. Hierdoor zie je alle belangrijke gebeurtenissen van een afstand en wordt je inlevingsvermogen op de proef gesteld. Angelina was een veel interessanter hoofdpersonage geweest.

Verhaallijn
Na het lezen van de flaptekst en de cover van het boek ontstaan bepaalde verwachtingen en die worden door de verrassende verhaallijn niet waar gemaakt. De roddels van de dorpsgenoten lopen als een rode draad door het boek, maar de verhaallijn neemt een andere wending dan de verwachtingen/flaptekst schetsten. De verhaallijn wordt naar mate het verhaal vordert wel steeds boeiender.

Conclusie
Voordat ik het boek in mijn bezit had, had ik een paar fragmenten gelezen. Ik vond de schrijfstijl prachtig en besloot dat ik het boek wilde lezen. Helaas vertraagde de schrijfstijl het verhaal dusdanig dat ik mezelf door het boek heen moest worstelen. Het boek heeft helaas geen indruk gemaakt. Hoewel het boek verrassend eindigt, zou ik het boek niet aanraden.