Tour de force

Dit boek is zowel een tour de force voor de lezer om te lezen als dat het was voor de schrijver om te schrijven. Het boek was dan ook haast een anti-hype, want wie kreeg het uit? Voor mij kan een boek niet dik genoeg zijn en dus kon ik mij redelijk verpozen met de stad Alexandria, ergens in Mississippi waar een familie worstelt met verlies. Harriet, het twaalfjarige zusje van Robin, het broertje, dat ze nooit gekend heeft, start een zoektocht naar het verleden en de toedracht van zijn overlijden. Hij werd op moederdag aan een boom in de tuin opgehangen. Nooit werd duidelijk wie dat deed en waarom. Als lezer krijg je al snel het idee dat Harriet het antwoord op die vraag ook niet gaat vinden. Met de dood van haar broertje verloor ze eigenlijk al haar familie en onbevangenheid.
In een atmosfeer van alledaagse oppervlakkigheden die het leven tekenen, ook van hen die verlies leden.
Tartt werkt niet echt naar een eindpunt, dus het verhaal voelt onaf. Uiteraard symboliseert dat weer het gegeven dat er nooit antwoord op de vraag zal komen wie Robin doodde.