aangrijpende roman

Het boek van vuur speelt zich af op een Grieks eiland en gaat over de impact van een verwoestende bosbrand die de bewoners geschokt achterlaat.
Christy Lefteri schetst een gezin dat worstelt met trauma’s door die brand. Muzikante Irini woont samen met haar man Tasso en hun dochtertje Chara in een huis diep in het bos. Als op een dag ze opgeschrikt worden en naar de berghelling kijken, zien ze enorm veel rook. Ze moeten hun huis achterlaten en vluchten naar het water.
Irini besluit haar verhaal neer te pennen als een soort van therapie, ze schrijft van zich af. Langzaam ontvouwt zich wat er gebeurde en hoe ontwricht het gezin na de brand is. Irini heeft de zorg voor haar dochter en maakt zich zorgen om haar man. Maar ze worstelt zelf ook met schuldgevoelens.

Genummerde hoofdstukken in de tegenwoordige tijd wisselen af met hoofdstukken van de schrijfsels van Irini waarin ze geen namen noemt en hen voorstelt als de moeder, de dochter, … het is even wennen aan die vertelstijl, maar het maakt het onderscheid duidelijker. Irini schrijft een soort van sprookje over deze brand.

Christy Lefteri weet je met een vlotte, krachtige, beeldende en poëtische schrijfstijl mee te nemen in dit intrigerende en verscheurende verhaal. Ondanks de gruwel slaagt Lefteri erin een bijzondere sfeer te creëren. Mooie beschrijvingen van de natuur of observaties door de personages geven dit verhaal een extra. De bosbranden zijn een heel erg actueel thema en worden elke keer heviger. De brand blijkt aangestoken te zijn en dan wil men iemand hiervoor verantwoordelijk stellen, een dader. Men wil de schuld bij iemand leggen.

Een aangrijpende roman over verlies, hoop, schuld en trauma. Na De bijenhouder van Aleppo en Zangvogels heeft Christy Lefteri voor mij opnieuw een mooie en meeslepende roman geschreven.