Mooi en liefelijk verhaal

Het leven van de vijfentwintig jarige Takako lijkt stil te staan, nadat haar vriend het heeft uitgemaakt en zij haar ontslag heeft ingediend. Dan krijgt ze een telefoontje van haar oom Satoru, die een tweedehands boekenwinkeltje heeft. Hij vraagt haar of ze hem wil komen helpen in de winkel, in ruil daarvoor mag ze verblijven op de bovenetage. In het begin wil ze niets van de boeken weten, totdat ze er één oppakt en de schoonheid ervan ontdekt. De boeken geven haar houvast en langzaamaan komt het plezier in haar leven weer terug.

Wat een liefelijk verhaal was dit. In dit boek draait het niet om grote, avontuurlijke gebeurtenissen, maar zijn het juist de kleine dingen die het doen. Door de zacht kabbelende schrijfstijl en mooie soepel lopende zinnen, kwam ik volledig tot rust tijdens het lezen. In eerste instantie voelde het voor mij aan als een kleine roman, maar toen ik het verhaal goed tot me door liet dringen, merkte ik dat er absoluut diepgang in zat. De mooie dialogen zorgde ervoor dat ik over het leven ging nadenken, daarnaast krijg je als lezer ook prachtige levenswijsheden mee. Ondanks dat het boek een bepaalde luchtigheid in zich heeft, wist de auteur ook belangrijke thema’s in het verhaal te verwerken, zoals liefde, afscheid, hoop en vertrouwen. Het is een verhaal over liefde, zowel voor jezelf, als voor de medemens, de boeken en het leven.

Deze mooie quote komt van oom Satoru: ‘Wees nooit bang om van mensen te houden. Hou van zo veel mogelijk mensen zolang je daartoe in staat bent. Zelfs als de liefde je pijn bezorgt, maak jezelf niet nog eenzamer door van niemand te houden. Liefde is iets onvoorstelbaar moois, vergeeft dat alsjeblieft niet. En het besef dat je ooit van iemand hebt gehouden, zal je altijd bijblijven. De herinnering houdt je voor altijd warm.’