De schreeuw van Westerdam

Het is oudejaarsavond 1999. In het dorpje Westerdam kampt een groepje tieners nog met de naweeën van de bloedzomer van 1997. Een paar van hen hebben een rouwkaart gekregen met daarop hun eigen sterfdatum: 31 december 1999.

Wanneer om 00.00 de lichten doven en de stroom uitvalt, begint er iemand heel hard te schreeuwen. Voor de allerlaatste keer.

Dit verhaal begon heel erg spannend. Nancy krijgt namelijk een rouwkaart met daarop haar sterfdatum: 31 december 1999. Dit riep bij mij meteen vragen op, want wie heeft haar deze kaart gestuurd?

Nancy wordt gepest door een aantal meiden op school, dus de verdenking ligt bij hen, maar is dat werkelijk zo? Dan gebeuren er rare dingen waar ik niet teveel over kan vertellen, maar de spanning neemt steeds meer toe. En dan breekt 31 december 1999 aan...

Dit verhaal brengt je terug naar de jaren '90 en dat vond ik erg leuk. Verschillende artiesten en liedjes uit die tijd komen voorbij en hier ben ik zelf ook mee opgegroeid.

Op het einde komt er dan uiteindelijk toch nog een verrassend plot en kom je erachter wie er achter de vreemde dingen zit (en dus ook de gestuurde rouwkaart).

Ik heb meerdere verhalen van Daniëlle Bakhuis gelezen en deze was ook weer oké, maar niet het allerbeste verhaal. Verder kwam ik er ook achter dat je het beste eerst 'De bloedzomer van 1997' kunt lezen, want dit verhaal heeft er dus ook mee te maken.

Uiteindelijk was dit verhaal dus oké, maar ik had een iets andere richting van het verhaal verwacht.

Beoordeling: 3,0/3,5