Loopt niet lekker

Ik mocht Unit 8200 lezen. Daar keek ik naar uit, omdat ik zelf een half jaar wekelijks op Charles de Gaulle geland en mocht toen 1 of meerdere dagen in Parijs vertoeven. Ik kwam in het boek bekende punten tegen. Leuk.

Maar nu het boek zelf. Ik vond de schrijfstijl van Dov Alfon niet echt prettig. Veel korte hoofdstukken, langdradige zinnen met veel ingewikkelde (of niet alledaagse woordkeuzes) en veel Israëlische titels uit het leger. Daarnaast kwamen er nog diverse titels van Chinese Commando's voorbij. Ik werd er zo nu en dan redelijk dol van. Tijd om het boek weer even weg te leggen.

Het boek begon veelbelovend, maar al snel was er geen spanning en verloor ik mijn aandacht. Over de helft van het boek kwam er weer spanning. Maar ik begreep maar niet waar de schrijver naar toe wilde. Er leek een onderlinge strijd gaande bij de Israëlische diensten. Maar er leek ook wat aan de hand met buitenlandse diensten. Er kwam een tal van landen voorbij, wat het verhaal niet altijd duidelijk maakte. Daarnaast werd gesproken over drugs, nucleaire handel en geld wat omging in casino's.

Het idee vond ik geweldig, maar de uitvoering had volgens mij beter en simpeler gekund. Het verhaal las gewoon niet lekker weg. Ik heb me er met enige moeite doorheen weten te worstelen. Met als eind resultaat dat ik nog steeds niet helemaal begrijp waar dit verhaal nu over ging. Voor mij persoonlijk geld: snel vergeten en een volgende echte thriller lezen!

Ik heb getwijfeld over het aantal sterren: 2 of 3? Uiteindelijk heb ik toch maar 3 sterren gegeven omdat ik het idee origineel vond.