Eerlijk, indrukwekkend boek

Maarten van Nispen heeft eindelijk van zijn moeder de privé dagboeken gekregen die zijn vader bijhield. Na lang aarzelen heeft hij er een boek aan gewijd. Buurt van Nispen, de vader, is jong gestorven, Maarten was pas 19 jaar. Hierdoor en doordat Buurt een harde werker was die lange werkdagen maakte, heeft Maarten zijn vader niet echt gekend. Door de dagboeken reist hij terug in de tijd en leert hij zijn vader van een heel andere kant kennen. In het boek volgt hij het leven van zijn vader via twee sporen: het persoonlijke leven van een landjonker uit de Achterhoek: een oud adellijk geslacht, regentesk, en vooral: gek op de jacht. Hij studeerde rechten, zat in de oorlog zeven maanden gevangen in het Oranjehotel. Na de oorlog trouwde hij en stichtte een gezin. Daarnaast het beroepsleven van Buurt: na de oorlog maakte hij carrière binnen de regering. Uiteindelijk werd hij secretaris generaal op Algemene Zaken. Hij heeft gewerkt voor zeven premiers en had goede banden met het koningshuis. Heel eerlijk volgt de schrijver het leven van zijn vader, daarbij komt hij ook tot nieuwe inzichten in zijn verhouding met Buurt en over zichzelf. Ja, eerlijk, want het was thuis niet altijd peis en vree, De schrijfstijl is meeslepend, het leest heerlijk. De onderwerpen lijken wat vreemd (zoals over de gewoontes en gebruiken van de adel) maar zijn erg boeiend. Een prachtig debuut. Hoe triest dat Maarten niet lang na publicatie plotseling is overleden.