Liever Poirot en miss Marple

Maak kennis met Ann Beddingfield: woont thuis (ergens in de jaren '20 vorige eeuw) bij haar vader, een gedreven paleontholoog. Hij leeft voor de mensen uit de oertijd en Ann krijgt tegen wil en dank ook een en ander hiervan mee, genoeg om te weten dat ze die mensen absoluut oninteressant vindt. Ann wil meer uit het leven: ze wil zelfstandig zijn, reizen en zeker Afrika bezoeken. Verder heeft ze al een ideaalbeeld van een echtgenoot: een donkerharige, zwijgzame man uit Rhodesië. Haar vader sterft, Ann krijgt een klein erfenisje en komt terecht in het huisgezin van haar vaders advocaat. Dan maakt ze iets sensationeel mee: op een treinperron staat een man aan de uiterste rand, hij ziet iets of iemand achter Anne, schrikt, valt achterover op de rails en sterft. Anne ziet hoe een dokter de man onderzoekt en verklaart dat hij dood is. De dokter loopt snel weg maar Anne ziet dat hij een briefje verliest. Ze realiseert zich achteraf dat de man helemaal geen dokter was. Later blijkt er een verband te zijn tussen de overleden man en een vermoorde vrouw in een landhuis en Anne beslist impulsief (op basis van wat op het briefje staat) om aan boord te gaan van een oceaanschip naar Afrika. Op het schip komt ze in een gezelschap van verschillende, toch wel erg clichématige personen: een wat luie en soms nukkige steenrijke edelman die zich alles lekker laat aanleunen, een secretaris met een onguur uiterlijk, een dame van de wereld, ook al bijzonder rijk, een strenge, preutse secretaresse , een zwijgzame heer, vanzelfsprekend van de geheime dienst en natuurlijk de geheimzinnige man in het bruine pak. Naar mijn mening is Christie niet sterk in dit genre: internationale spionage, revoluties (witwatersrand in Zuid Afrika), het is allemaal erg jongensboekachtig en naief beschreven. En uiteraard komt ook hier weer een almachtige persoon op de proppen die achter de schermen alle touwtjes in handen heeft maar altijd buiten schot blijft. Het plot struikelt maar voort, de ene na de andere rare gebeurtenis. Nee, Poirot, miss Marple, Tommy en Tuppence, daar was ze sterk in omdat ze die milieus goed kende, dit was een tegenvaller. Toch twee sterren, vanwege het leuke eigenzinnige karakter van Anne en zeker ook de humor.