Een beangstigend uitstapje naar de toekomst

Het duizend eilanden experiment is het eerste deel van een trilogie en speelt halverwege de 21ste eeuw. De mensen zijn verdeeld over verschillende afgesloten werelden. Jack Newman woont met zijn ouders in een woongroep voor verslaafden. De omgeving bestaat vooral uit beton en hun leven speelt zich vooral binnenshuis af. De dag bestaat uit eten, slapen, games spelen in hun virtuele wereld en weer opnieuw. De mensen hebben een chip voor het toedienen van medicatie en bewaking en iedereen krijgt een basisinkomen. Jack vindt dit maar allemaal niks en gaat op onderzoek uit, de wijde wereld in. Hij ontdekt steeds meer van de wereld en hoe de wereld vroeger was. Hij leert verschillende mensen kennen maakt vrienden en vijanden. In zijn fantasie had Jack een tweelingbroer Redmond, of was dit geen fantasie?
Het was het eerste sience fiction boek dat ik gelezen heb en meteen een goed verhaal dat me heel nieuwsgierig heeft gemaakt naar de andere delen van deze serie. Het verhaal is heel gedetailleerd geschreven. Er moet een groot masterplan zijn voor de ingewikkelde basis van dit verhaal, het is met geduld en liefde geschreven. De personen zijn realistisch beschreven en het verhaal is origineel.
In het begin moest ik even in het verhaal komen, waarschijnlijk omdat ik nog geen boek uit dit genre gelezen had. Er worden verschillende thema’s aangekaart en er wordt flink gemorreld aan heilige huisjes. Het verhaal zet je aan het denken, over je huidige leven en over de toekomst. De schrijfstijl is pakkend wanneer je eenmaal in het verhaal zit. Het verhaal is verrassend en origineel. Dit boek is een aanrader voor mensen die houden van een uitstapje naar een ander genre waarin je veel zelf kunt invullen met je fantasie en zeker ook een must read voor de sience fiction liefhebber.