Leest zo heerlijk weg

Voor de korte tot ultrakorte verhalen van Brown heb ik altijd een zwak gehad.
Deze verzameling, zo meldt de achterflap, is eerder verschenen in twee Zwarte Beertjes: '1999 was me 't jaartje wel' en 'Huwelijksexperiment op de maan'. Beide bundels staan in mijn kast, maar helaas heb ik '1999 ..' niet kunnen opvoeren in de Hebban database door het ontbreken van een isbn (jaar van verschijning was 1967).

Niet alle verhalen zijn even goed, maar dat is helemaal niet zo erg; dan springen de pareltjes er des te beter uit. Fredrics humor werkt bij mij altijd. Nu is humor iets persoonlijks (ooit beval ik 'De kleur van Toverij' van Terry Pratchett bij iemand aan en kreeg later als antwoord terug dat ze het boek na enkele mislukte leespogingen maar bij het oud papier had gegooid (bij wijze van spreken uiteraard). 't Kan verkeren.
Maar Brown is vaak ... ontwapenend. In het heerlijke (en stichtelijke) verhaal 'Huwelijksexperiment op de maan' bijvoorbeeld, laat hij een raket op de maan landen:
'Hij maakte zijn ruimtepak dicht en zette de zuurstof aan. Vervolgens stapte hij uit de raket. Die was na de landing natuurlijk op zijn kant gevallen; dat doen die dingen altijd.'
Ach ja, lezen om te ontspannen is een fijne én nuttige bezigheid en Brown leest altijd zo heerlijk weg...