Jongensboek

'Piraten van de asteroïden' klinkt een beetje als 'Pipo en de lachplaneet' (waar ik overigens met plezier naar gekeken heb, net als naar 'Pipo en de noorderzon met Anton Geesink als de reus Kletser die geen enkel woord sprak', maar misschien dwaal ik nu wat af ...) Deze titel is niet een mislukt bedenksel van de uitgever (Born), nee, Asimov gaf zelf zijn roman de nogal lullige titel 'Lucky Starr and the pirates of the asteroïds' (of zijn uitgever (Doubleday), natuurlijk).
In het universum van David Starr komen geen vrouwen voor (of het moet zijn moeder zijn die op de laatste pagina terloops even genoemd wordt). Verder ziet de gemene schurk er uit als een gemene schurk: lelijk en krom met zwartbehaarde armen. Ook het litteken op zijn smoelwerk ontbreekt niet. De opperbevelhebber van de Aardse vloot is rijzig, heeft een vierkante kop en een grijze borstelsnor.
Maar het geeft allemaal niet, het boek leest weg als een zoveelste 'Biggles'-avontuur. Ik kwam overigens er pas lezende achter dat dat het boek een tweede deel is in een zesdelige jeugdserie (de 'Lucky Star'-serie), waarvan slechts deel één, twee en vier in het Nederlands vertaald zijn. Tja. Los daarvan had de uitgever verder ook geen benul; nergens een aanduiding over 'serie' of 'jeugd', Wel : 'Een bikkelhard verhaal vol onverwachte wendingen en meedogenloze aktie, waarmee Asimov andermaal moeiteloos zijn grote klasse bewijst.'
Eigenlijk best sneu, zo'n tekst die helemaal nergens op slaat ...