Lezersrecensie
Fantasy van wereldniveau
Waar de boeken over de zwaarden een voltreffer waren wat betreft de Nederlandse fantasy - toch zeker als veelbelovend debuut - en de reeks over de onmagier wat mij betreft de hoge verwachtingen niet inloste maar eerder teleurstellend was, heeft Maryson met dit boek een volwassen fantasy topper geschreven waar haast alle negatieve kantjes uit verdwenen zijn. Alles wat bij fantasy hoort - een queeste, monsters, magie, wilde natuur, gevechten, ... - zit er in.
De kleine nutteloze tekstjes aan het begin van elk hoofdstuk zijn nu inderdaad klein en doordat ze van een datum voorzien zijn helpen ze de lezer bij het vasthouden van de chronologie. Zoals aangekondigd bouwt deze cyclus verder op de twee voorgaande maar dat is hier niet storend, buiten de constante verwijzing naar de Grote Legende en personen die zich bekendmaken met veel te veel namen (dat leert Maryson blijkbaar maar niet af) merk je hier weinig van. Het veelvoud aan namen en aliassen zonder dat steeds de samenhang wordt duidelijk gemaakt blijft een pijnpuntje, net zoals het gebruik van een eigen onverstaanbaar en onuitspreekbaar (elfen)taaltje.
Verder enkel positieve dingen: de plot zit goed in mekaar, het leestempo ligt hoog net zoals het actieniveau. Niet te veel vaagheden en haarkloverijen maar visioenen met een direct verband met de rest van het verhaal, idem dito voor de gedachten van de personages. De dieren zoals de reuzenvogel komen een stuk geloofwaardiger over.
De kleine nutteloze tekstjes aan het begin van elk hoofdstuk zijn nu inderdaad klein en doordat ze van een datum voorzien zijn helpen ze de lezer bij het vasthouden van de chronologie. Zoals aangekondigd bouwt deze cyclus verder op de twee voorgaande maar dat is hier niet storend, buiten de constante verwijzing naar de Grote Legende en personen die zich bekendmaken met veel te veel namen (dat leert Maryson blijkbaar maar niet af) merk je hier weinig van. Het veelvoud aan namen en aliassen zonder dat steeds de samenhang wordt duidelijk gemaakt blijft een pijnpuntje, net zoals het gebruik van een eigen onverstaanbaar en onuitspreekbaar (elfen)taaltje.
Verder enkel positieve dingen: de plot zit goed in mekaar, het leestempo ligt hoog net zoals het actieniveau. Niet te veel vaagheden en haarkloverijen maar visioenen met een direct verband met de rest van het verhaal, idem dito voor de gedachten van de personages. De dieren zoals de reuzenvogel komen een stuk geloofwaardiger over.
1
Reageer op deze recensie