Met Kerst je kind aan het huilen brengen of hoe kweek je vegetariërs

Humor, maar dan van de hele donkere soort.
Het was kerstochtend 1961,
ik weet het nog zo goed...

Van bij het begin voelt de lezer wel aan hoe dit gaat aflopen.
Het is een liedje dus de tekst is nogal miniem.
De tekeningen zijn dat ook maar illustreren toch het geheel.
Dat maakt van dit boek een liedje, een verhaal en een (reeks) tekening(en).

Onderliggend natuurlijk een tragische afloop met een zeer onverwachte wending op het einde.
Het leest prettig weg, je hoort het liedje natuurlijk in je hoofd, je ziet wat er gebeurt zo voor je en zit met de grappige manier waarop dit verteld wordt in contrast met wat dat kind wordt aangedaan.