De verhalen zijn al even gevarieerd als de reisgenoten

Wie op basis van de korte beschrijving het verhaal van een epische reis verwacht komt bedrogen uit. Ja, het gaat wel over de reis van 7 totaal verschillende personen naar Hyperion om daar de Tijdstomber en de beruchte Shrike te bezoeken, maar dat is eigenlijk maar de achtergrond die het allemaal tot een samenhangend geheel moet kneden.
Wij weten natuurlijk dat er nog een volgend deel "De ondergang van Hyperion" komt dat naadloos op dit boek aansluit. We krijgen heel wat achtergrond en historische informatie over Hyperion en de Shrike maar dit verhaal is toch vooral de samenballing van de 7 verhalen van de 7 reisgenoten - die elk op een eigen manier verweven zijn met verleden en toekomst van Hyperion en geloven dat ze een invloed kunnen hebben op de Shrike.
De verhalen zijn al even gevarieerd als de reisgenoten, waarin die zich verder blootgeven dan normaal, en zich vooral heel menselijk tonen met goede en heel wat minder fraaie kanten. Het idee is dat als ze hun ervaringen samenleggen dit de oplossing van de puzzel van de Shrike zou kunnen vormen.
Spanning, aktie, liefde, geweld, verloedering, kunst, politiek, geloof, wetenschap, ... een kaleidoscoop van emoties en ervaringen. Dit boek was een hype zoveel jaren geleden toen het uitkwam, nu hebben we natuurlijk al heel veel andere hypes meegemaakt. Toch is dit nog altijd een kanjer van formaat, ook zonder die hype, met als preferente doelgroep liefhebbers van epische tochten.
De temporele paradox is interessant maar wetenschappelijk niet erg goed onderbouwd, wat er voor zorgt dat het toch geloofwaardig overkomt en moeilijk te weerleggen is. Wie niet van plan is om het volgende deel te lezen raad ik aan om voor de eigen gemoedsrust dit boek links te laten liggen. Stoppen is geen optie, daarvoor is het alleamaal te spannend en eist een vervolg.