Onduidelijkheid troef tot op het einde

Maryson blijft consequent in zijn vaagheden, ook in dit derde en laatste deel wordt er weinig concreets geboden en blijft de lezer op zijn honger naar duidelijke informatie en duiding van al die wazige visioenen en gedachten zitten.
Het enige positieve was dat de boeken niet zo dik zijn en tamelijk vlug kunnen uitgelezen worden. Zelf ben ik een volhouder en ik wou ze absoluut uitlezen omdat ik van de eerste reeks meester magier zo genoten heb. Achteraf gezien gewoon tijdverlies, er zijn veel betere boeken om je tijd in te steken.
In dit laatste deel besteed de schrijver heel wat tijd om het verband met de eerste reeks te leggen, al komt dit mijn insziens nogal geforceerd over. Toch was dit volgens de auteur in zijn nawoord van bij het begin de bedoeling. Persoonlijk vind ik het een onbevredigend slot en blijf ik met heel veel vragen zitten. Eigenlijk werd het door de vaagheden nooit zo spannend als het zou kunnen zijn en wist ik zelfs na de laatste bladzijde nog steeds niet waar Maryson nu eigenlijk naar toe wou. Zelf is hij zeer tevreden over deze drie boeken, daar verschillen we dan duidelijk van mening.
Hij kondigt een volgende reeks aan die na lange tijd weer op deze boeken zal volgen. Het eerste deel ligt klaar, ik ben benieuwd.