Wie té wanhopig een vriendje wil, riskeert een demon op te doen.

Geen idee waarom als auteur E. Lenhard vermeld staat. Dit moet Emma Harrison zijn, vertaler Elian van Holst. Oorspronkelijk idee Constance M. Burgess.

Dit keer is het aan Paige om in de problemen te geraken. Ze voelt een gebrek aan vertrouwen van de kant van haar halfzussen. En denkt de liefde van haar leven te vinden. Dit blijkt een demon te zijn, de gevaarlijkste waar tegenover de Halliwell-zusjes tot nu toe al gestaan hebben.
Op de cover, zoals gebruikelijk, prominent de drie zusjes tegen een achtergrond die naar de titel verwijst, in dit geval een mooie maar toch een beetje dreigende tuin.
230 bladzijden in een makkelijk leesbaar lettertype laten toe om dit boek in 1 of 2 keer uit te lezen.
Dat dit zonder moeite kan is natuurlijk de verdienste van de schrijfster.
Een Onschuldige wordt belaagd door een demon, de zusjes sturen die naar de vergetelheid.
Paige wordt verliefd, haar zussen zijn zich er al snel van bewust dat dit niet de ware is, integendeel het is een heel gevaarlijke demon. Die is naar de aarde verbannen in een menselijke gedaante maar heeft ondertussen al heel wat krachten verzameld. Zijn aartsvijand is de demon die de zusjes net vernietigd hebben. Paige sluit zich af van haar zussen en die besteden de rest van het boek aan het opsporen van Paige. Die wordt ondertussen gevangengezet en komt volledig onder de macht van de demon. Een kus uit liefde zal diens volledige macht herstellen en Armageddon afroepen.
Piper en Phoebe kunnen niet meer tot Paige doordringen en roepen de hulp in van hun echtgenoten. Cole, ook een demon, kan wel in de Tuin van het kwaad doordringen, met de zusjes, en daar zal de uliteme strijd plaatsvinden. Phoebe heeft wel een spreuk maar daar is de Macht van Drie voor nodig, met een verliefde en koppige Paige gaat dat niet.
Dit boek is opgebouwd volgens de vertrouwde structuur van de andere delen in deze tweede reeks over de Halliwell-zusjes. De domon is anders, de val, De Tuin van het Kwaad, is ook anders, maar verder is het gewoon meer van hetzelfde. Het is natuurlijk een steengoede ondergrond en dus leest het boek nog altijd als een trein, toch stelt zich de vraag hoelang dit nog top blijft als er geen drastische vernieuwing komt.
Een deel van de focus ligt op de verhouding tussen de zussen, waarbij Paige toch nog niet volledig aanvaard, lees vertrouwd, wordt. Dit is een spannende reeks met een postieve ondergrond, dus de zusjes komen eruit met een versterkte familieband - symbool wordt het gebruik van de familieauto.
De locatie is als vanouds, de basis blijft het huis van de Halliwells, nu met uitbreiding naar een eenzame streek niet zo ver weg, waar er plaats is voor een groot landhuis met een nog veel grotere tuin. Er is een verwijzing naar de vertrouweling en rechterhand van Piper als zou die onder invloed van de demon staan, samen met heel veel andere verwaarloosde en weeskinderen. Maar daar wordt in dit boek nog niets mee gedaan. Mogelijk voor een van de volgende boeken uit de reeks.
Heel erg spannend weer, toch met een vleugje humor, niet zo superveel aktie. De aktie beperkt zich vooral tot het op- en afrennen van de trappen in huize Halliwell.