Iets meer Derk Visser

Bij het debuut van Dave Goldstein was ik wel aangenaam verrast . Het betreft het boek ‘Bijna vergeten’, zeker niet voor young adults zoals ik ik in andere recensies lees. Dat is een boek Voor 11+ , een levendig verhaal dat mij positief verraste. Zijn tweede boek is voor iets ouder (13+) en overtuigt mij aanzienlijk minder. De thema’s laten mij denken aan het oeuvre van Derk Visser, maar zijn boeken schuren veel meer en zijn passend bij de onderwerpen. Goldstein houdt het veel luchtiger En dat past eigenlijk niet. Het grootste euvel vind ik de gekunsteldheid. Dat begint al met het voorwoord van de uitgeverij. Kan wat mij betreft achterwege blijven. Ik heb deze aanbevelingen bij boeken van Blossembooks al eerder gelezen, bij welk boek dat was is mij ontschoten. Zoals geschreven hierboven komt sommige delen erg gemaakt over zoals de beschrijving van de puberhersenen op blz. 29 en 30. Erg gezocht en past niet in het verhaal. Ook de relatie met de ouders is eenzijdig en vrij kort door de bocht uitgewerkt. Wat meer nuancering was wenselijk geweest, wat meer Derk Visser. Het is te eendimensionaal. Dan toch krap drie sterren ( eigenlijk tweedriekwart) omdat de dialogen wel aardig zijn, het boekje relatief dun en dus uitnodigend om te lezen voor de niet zo leesgrage adolescenten. Ook het ethische thema van sex onder de zestien met een iets oudere jongen is best een eye -opener voor de jeugd, net zoals de relatie met je ouders. Alles bij elkaar niet overtuigend en te vrolijk en fragmentarisch uitgewerkt. Goldstein lijkt mij een schrijver die nog kan groeien al is een achteruitgang bij een tweede boek niet geruststellend. Ik twijfel of ik dit boek aanschaf voor onze schooljeugd. Ik zal het eens aan hen voorleggen.