'Aye, hij was geeneens niet dood!'

Áls vijftigste recensie maar gekozen voor een bijzonder boek wat betreft taal en inhoud. Het vorige besproken boek 'Tijdbom' vond ik aardig, maar qua thematiek niet zo bijzonder. Aanslagen op scholen zijn al vaker onderwerp geweest.''De kleur van de zon' is een literair boek, het zal dus lang niet iedereen kunnen bekoren, zeker de oppervlakkige en snelle lezer niet. Het bijzondere blijkt al uit de titel van mijn stukje , een citaat van een van de laatste hoofdstukken. 'Aye' is een geregeld terugkerend woord in de dialogen. Hoofdpersoon Davie wordt door zijn moeder naar buiten gestuurd. Somberen over de dood van zijn vader moet doorbroken worden. Davie verneemt dat Jimmy Killen is vermoord, maar toch ook weer niet. Uit een van de eerste zinnen blijkt dat. Davie gaat een dag lang op roadtrip om de vermoedelijke moordenaar behorende bij de rivaliserende familieclan op te sporen. Tijdens die tocht staat niet het opsporen van Zorro Craig , de mogelijke moordenaar, centraal maar het is een ontdekkingstocht van Davie op weg naar volwassenheid. De tekst en de dialogen dragen een verraderlijke eenvoud in zich, het is veel voelend lezen. Realiteit en droom lopen door elkaar. Een mooi boek voor de betere en geoefende lezer, ook voor de volwassen lezer biedt dit boek veel. Buiten de gebaande paden, een echt literair uitstapje.