Lezersrecensie
Hikikomori
Mischa van Broekhoven is een Nederlandse auteur. Ik ken(de) haar eigenlijk niet. Het besproken boek is een zelfstandig te lezen vervolg op 'Bloesemval'.
Het is een coming of age voor young adults vanaf ca. 15 jaar.
Enkele ingrediënten:
Hayate wordt gepest (woord loser gekrast in zijn kluis en hij wordt ondergesmeerd met poep)
Hana, zusje van Hayate, heeft sterke gevoelens voor Kyo
Hayate is een thuiszitter. Hij gaat niet meer naar school, sterker, hij komt zijn kamer niet uit (hikikomori)
Hayate is een gamer. Dat is zowat zijn enige contact
Pesten, gamen, verliefdheid en niet schoolgaand. Dan lijkt het is alledaags verhaal. Dat is beslist niet waar.
De setting alleen al is boeiend. Het is een Japanse setting (verklarende woordelijst staat achterin het boek), maar het gegeven en de schrijfwijze maakt dit tot een herkenbaar verhaal.
Het boek is door niet heel veel bibliotheken ingekocht en dat is zonde. Het is een boeiend verhaal waarbij diverse verhaallijnen op geloofwaardige en natuurlijke wijze samenvloeien. Het geheel onttrekken aan de samenleving komt bij ons minder voor, maar valt wel te begrijpen.
Interessant is ook de rol van Hayate in zijn gameploegje. Hij speelt mee onder de naam 'Dark Voyager'. Het is zijn enige contact met de buitenwereld, maar het is verre van bevredigend. Zeer als de beheerder truth or dare gaat spelen.
Het verhaal wordt overigens vanuit verschillende perspectieven verteld, hoofdzakelijk Hana en hayate, maar ook vanuit de pester 'De draak', vaak vanuit flashbacks en ook Psychokiller, de beheerder van de gameploeg.
Onder alle gebeurtenissen zit een groot geheim verborgen. Kan dat ontrafeld worden?
Het verhaal wijst naar het festival Obon, een feest waarbij de vooroudergeesten terugkeren.
Dikke vier sterren voor dit boek dat wellicht niet vaak gelezen zal worden. Dat is ten onrechte. Het nodigt zelfs uit om het eerste deel (titel staat hierboven) te gaan lezen.
Het is een coming of age voor young adults vanaf ca. 15 jaar.
Enkele ingrediënten:
Hayate wordt gepest (woord loser gekrast in zijn kluis en hij wordt ondergesmeerd met poep)
Hana, zusje van Hayate, heeft sterke gevoelens voor Kyo
Hayate is een thuiszitter. Hij gaat niet meer naar school, sterker, hij komt zijn kamer niet uit (hikikomori)
Hayate is een gamer. Dat is zowat zijn enige contact
Pesten, gamen, verliefdheid en niet schoolgaand. Dan lijkt het is alledaags verhaal. Dat is beslist niet waar.
De setting alleen al is boeiend. Het is een Japanse setting (verklarende woordelijst staat achterin het boek), maar het gegeven en de schrijfwijze maakt dit tot een herkenbaar verhaal.
Het boek is door niet heel veel bibliotheken ingekocht en dat is zonde. Het is een boeiend verhaal waarbij diverse verhaallijnen op geloofwaardige en natuurlijke wijze samenvloeien. Het geheel onttrekken aan de samenleving komt bij ons minder voor, maar valt wel te begrijpen.
Interessant is ook de rol van Hayate in zijn gameploegje. Hij speelt mee onder de naam 'Dark Voyager'. Het is zijn enige contact met de buitenwereld, maar het is verre van bevredigend. Zeer als de beheerder truth or dare gaat spelen.
Het verhaal wordt overigens vanuit verschillende perspectieven verteld, hoofdzakelijk Hana en hayate, maar ook vanuit de pester 'De draak', vaak vanuit flashbacks en ook Psychokiller, de beheerder van de gameploeg.
Onder alle gebeurtenissen zit een groot geheim verborgen. Kan dat ontrafeld worden?
Het verhaal wijst naar het festival Obon, een feest waarbij de vooroudergeesten terugkeren.
Dikke vier sterren voor dit boek dat wellicht niet vaak gelezen zal worden. Dat is ten onrechte. Het nodigt zelfs uit om het eerste deel (titel staat hierboven) te gaan lezen.
1
Reageer op deze recensie