Lezersrecensie
Gelukkig, getallen en op naar het einde van de wereld
Een jeugdboek waarin cijfers en getallen een rol spelen is niet nieuw. Rond 2010 schreef Rachel Ward een trilogie. Het eerste deel heet 'Deadline' bij mijn weten. Ik kan het iedereen die de boeken nog niet gelezen heeft aanraden. Voor ca. 12 + en ouder. Ik kom herop omdat ik net het nieuwe boek van de Zuid-Afrikaanse schrijver Jaco Jacobs heb gelezen en dat is een indrukwekkend verhaal waarin ook getallen een belangrijke rol spelen.
Het is eigenlijk een klein verhaal geworden. Het is compact en gelijk boeiend. Het enige minpunt vind ik dat het laatste hoofdstuk, met dramatische gebeurtenissen, wat meer uitwerking nodig had gehad. Dat was mijn kritiekpunt bij mijn vorige gelezen boek 'Na de klap' van Marlies Allewijn. Die had veel te veel woorden nodig om bepaalde situaties te schetsen en de lezer te laten doorvoelen.
Daar heeft Jacobs, die al tientallen boeken schreef, bepaald geen last van. Het grijpt je gelijk bij de kladden.
Martin, die door iedereen Kip wordt genoemd, heeft vreemde hersenen. Althans, dat vindt Kris. Zij ontdekt dat Kip altijd met cijfers bezig is. Het belangrijkste gegeven is echter zijn buurjongen Drikus. Kip wordt beschuldigd van het slaan van Drikus na het vermoorden van een van zijn kippen, maar Drikus heeft lymfklierkanker, de ziekte van Hodgkin. Na een bezoek aan zijn buurjongen om zijn verontschuldigingen aan te bieden stelt Drikus voor om een zombiefilm te maken, getiteld ; "Het einde van de wereld'.
Gezien het ziektebeeld van Drikus doen ze onverantwoorde dingen (rijden op een quad bijv.). Ook Kris krijgt een rol in de film. Zij draagt zelfs een locatie aan - een oude schuur - om te filmen. Dat blijkt echter een plek waar criminelen goederen opbergen.
Het verhaal draagt een bepaalde lichtvoetigheid ondanks de zware thematieken als rouwverwerking, scheiding en ziekzijn. Ondanks grappige situaties is de ontroering nooit ver weg.
Zoals hierboven gememoreerd vind ik het jammer dat het verhaal aan het eind iets meer duiding nodig had, maar het is zo prachtig dat ik vol overtuiging de maximale score kan geven.
Vijf sterren, en eentje extra voor Drikus.
Het is geschikt voor lezers vanaf ca. 10 jaar.
Het is eigenlijk een klein verhaal geworden. Het is compact en gelijk boeiend. Het enige minpunt vind ik dat het laatste hoofdstuk, met dramatische gebeurtenissen, wat meer uitwerking nodig had gehad. Dat was mijn kritiekpunt bij mijn vorige gelezen boek 'Na de klap' van Marlies Allewijn. Die had veel te veel woorden nodig om bepaalde situaties te schetsen en de lezer te laten doorvoelen.
Daar heeft Jacobs, die al tientallen boeken schreef, bepaald geen last van. Het grijpt je gelijk bij de kladden.
Martin, die door iedereen Kip wordt genoemd, heeft vreemde hersenen. Althans, dat vindt Kris. Zij ontdekt dat Kip altijd met cijfers bezig is. Het belangrijkste gegeven is echter zijn buurjongen Drikus. Kip wordt beschuldigd van het slaan van Drikus na het vermoorden van een van zijn kippen, maar Drikus heeft lymfklierkanker, de ziekte van Hodgkin. Na een bezoek aan zijn buurjongen om zijn verontschuldigingen aan te bieden stelt Drikus voor om een zombiefilm te maken, getiteld ; "Het einde van de wereld'.
Gezien het ziektebeeld van Drikus doen ze onverantwoorde dingen (rijden op een quad bijv.). Ook Kris krijgt een rol in de film. Zij draagt zelfs een locatie aan - een oude schuur - om te filmen. Dat blijkt echter een plek waar criminelen goederen opbergen.
Het verhaal draagt een bepaalde lichtvoetigheid ondanks de zware thematieken als rouwverwerking, scheiding en ziekzijn. Ondanks grappige situaties is de ontroering nooit ver weg.
Zoals hierboven gememoreerd vind ik het jammer dat het verhaal aan het eind iets meer duiding nodig had, maar het is zo prachtig dat ik vol overtuiging de maximale score kan geven.
Vijf sterren, en eentje extra voor Drikus.
Het is geschikt voor lezers vanaf ca. 10 jaar.
1
Reageer op deze recensie
