Van een thriller naar een moordverhaal

De nieuwe Daniel Cole gelezen en de proloog stond meteen als een huis, dat is een feit. Een prachtige cover en net als bij de drieling beginnende met Ragdoll een prachtige boekenrug. Maar dan gaat het verhaal verder. Hij is, trouwens aan het boek begonnen in coronatijd om iets te doen te hebben, lijkt af en toe uit het boek.
We maken kennis met de hoofdrolspelers en dan volgt de ene moord na de andere en hup weer een hoofd wordt er gevonden, waar blijven de rest van de lichamen. Vind de karakters nu niet zo goed uitgewerkt en de moorden ook niet altijd duidelijk. Normaliter is het naar een moord toewerken toch wel spannend en soms las ik het wel dat er een weer een hoofd was, dus onthoofd, maar voelde de spanning/angst niet. Er zijn ook nog veel punten niet duidelijk. Ik wilde eerst het tweede deel niet meer lezen, zodra dit verschijnt, maar door de lezersclub ga ik voor deel 2. Wellicht eerst deel 1 nog eens lezen en dan deel twee erachteraan. Maar echt een thriller is het zeker niet. De auteur kan schrijven dat is wel bewezen en misschien beetje te veel humor waardoor er minder spanning is en het meer een moordverhaal wordt dan een thriller.