Lezersrecensie
Dagboek van een misdaaddokter
Onwijs bedankt voor dit recensie-exemplaar Lannoo. Ik vind zulke boeken echt onwijs interessant.
In "Dagboek van een misdaaddokter" neemt Diona D'Hondt de lezer mee achter de schermen van de forensische geneeskunde. Ze beschrijft haar dagelijkse confrontaties met de dood op plaatsen delict en aan haar snijtafel, waar ze de verhalen van de overledenen onthult. In het begin word er ook tussen neus en lippen door vermeld welke onderwerpen aanbod komen. Altijd handig voor mensen die niet tegen bepaalde onderwerpen kunnen zoals huiselijke geweld.
Het boek geeft een indrukwekkend kijkje in het leven van een misdaaddokter op meerdere manieren. Ik vond het erg interessant en leerzaam om te lezen. De verhalen zijn kort, en toch met voldoende informatie voorzien. Ze schrijft op een hele fijne manier dat je verder wilt blijven lezen.
Ik vind de juiste woorden niet, maar ik vond het ‘’mooi’’ om te zien dat bepaalde personen er vaker in voor kwamen. Dus niet dat het eerste verhaal het einde was, maar er nog wat meer verhalen van waren.
Ze schrijft puur vanuit haar hart vanuit de liefde die ze heeft ontwikkeld voor dit beroep en dat merk je. Ook mooi om te lezen hoe ze tot bepaalde conclusies is gekomen. En wat haar beroep nu eigenlijk inhoud, het is echt niet enkel en alleen met lijken werken, en het verhaal van de lijken vertellen. Het is zoveel meer dan dat. Het lijkt mij persoonlijk een heel zwaar beroep, en ik heb dan ook meer dan respect dat ze dit kan, en met zoveel passie en liefde. Benieuwd naar nog meer verhalen van haar!
Soms schrikbarend om te zien wat mensen moeten meemaken eer ze de rust vinden. Knap dat ze dit werk kan heel veel respect voor haar, want het lijkt mij onwijs lastig, zeker als er een kindje van 3 maanden op de tafel ligt, en je zelf zwanger bent.. ze heeft me ook geleerd anders te denken over bepaalde zaken, want inderdaad bijvoorbeeld zelfmoord, vaak denk je wat een egosit, kijk eens wat ze achterlaat… maar zo makkelijk is het niet. En weet je misschien moeten we allemaal eens wat meer elkaar in de gaten houden, zeker de oudere mensen… het kan net dat kleine vershil maken…
Als je van true-crime houdt is dit zeker een dikke vette aanrader. Zo krijg je een beetje een idee wat de wetsdokter allemaal doet in ons buurland België.
In "Dagboek van een misdaaddokter" neemt Diona D'Hondt de lezer mee achter de schermen van de forensische geneeskunde. Ze beschrijft haar dagelijkse confrontaties met de dood op plaatsen delict en aan haar snijtafel, waar ze de verhalen van de overledenen onthult. In het begin word er ook tussen neus en lippen door vermeld welke onderwerpen aanbod komen. Altijd handig voor mensen die niet tegen bepaalde onderwerpen kunnen zoals huiselijke geweld.
Het boek geeft een indrukwekkend kijkje in het leven van een misdaaddokter op meerdere manieren. Ik vond het erg interessant en leerzaam om te lezen. De verhalen zijn kort, en toch met voldoende informatie voorzien. Ze schrijft op een hele fijne manier dat je verder wilt blijven lezen.
Ik vind de juiste woorden niet, maar ik vond het ‘’mooi’’ om te zien dat bepaalde personen er vaker in voor kwamen. Dus niet dat het eerste verhaal het einde was, maar er nog wat meer verhalen van waren.
Ze schrijft puur vanuit haar hart vanuit de liefde die ze heeft ontwikkeld voor dit beroep en dat merk je. Ook mooi om te lezen hoe ze tot bepaalde conclusies is gekomen. En wat haar beroep nu eigenlijk inhoud, het is echt niet enkel en alleen met lijken werken, en het verhaal van de lijken vertellen. Het is zoveel meer dan dat. Het lijkt mij persoonlijk een heel zwaar beroep, en ik heb dan ook meer dan respect dat ze dit kan, en met zoveel passie en liefde. Benieuwd naar nog meer verhalen van haar!
Soms schrikbarend om te zien wat mensen moeten meemaken eer ze de rust vinden. Knap dat ze dit werk kan heel veel respect voor haar, want het lijkt mij onwijs lastig, zeker als er een kindje van 3 maanden op de tafel ligt, en je zelf zwanger bent.. ze heeft me ook geleerd anders te denken over bepaalde zaken, want inderdaad bijvoorbeeld zelfmoord, vaak denk je wat een egosit, kijk eens wat ze achterlaat… maar zo makkelijk is het niet. En weet je misschien moeten we allemaal eens wat meer elkaar in de gaten houden, zeker de oudere mensen… het kan net dat kleine vershil maken…
Als je van true-crime houdt is dit zeker een dikke vette aanrader. Zo krijg je een beetje een idee wat de wetsdokter allemaal doet in ons buurland België.
1
Reageer op deze recensie
