Realistisch kerst verhaal

Zoals kerst bedoeld is gaat over de familie De Koning, vader Fred De Koning, Oma (schoonmoeder van Fred) dochters Anouk en Elena en zoon Daan. Plus nog de man en kinderen van Anouk. Helaas moeten ze hun vrouw en moeder en oma al drie jaar missen. En sinds die tijd is kerst niet meer wat het geweest is. Dus vader De Koning gaat het anders doen dit jaar, hij nodigt zijn kinderen uit om in een cottage in Engeland de kerstdagen te vieren. De kinderen zijn verbaasd en niet allemaal even enthousiast, want Elena heeft een koffiebar te runnen en wilde eigenlijk open blijven en Anouk is lerares en heeft nog rapporten te schrijven, dus het komt niet heel gelegen. Maar dan zegt Fred dat hij iets belangrijks wilt vertellen met kerst, dat maakt de kinderen allert, wat zou hij toch gaan vertellen? Toch niet iets ernstigs? Uiteindelijk gaat de hele groep toch naar Engeland en gaan er onverwachts nog een paar extra mensen mee, de fysiotherapeut van Oma, want die heeft wat extra verzorging nodig, en ook Elena neemt zomaar iemand mee, een klant van haar koffieshop, waar ze het heel goed mee kan vinden en die niks te doen had met kerst. Het is dus een bont gezelschap en er komen gesprekken op gang, gesprekken die ze allemaal uitvoering hebben vermeden.

Wat een heerlijk boek! Het is niet in een kleine samenvatting te vertellen waar het allemaal om gaat. Want het is niet een standaard zoetsappige Hallmark achtig kerstboek. Het gaat echt over de personages, hoe ze in het leven staan, maar ook de onderlinge verhoudingen. En dan is daar natuurlijk ook nog het gemis van moeders. En dat verwerken ze ook alledrie de kinderen op een andere manier. Daarom zijn goede gesprekken soms nodig, anders kabbelen de (vaak negatieve) gedachtes zich voort. Anouk, Elena en Daan zijn ook heel verschillende types, Anouk heeft alles op orde, al werkt ze wel veel, Daan rommelt maar een beetje wat aan en hoopt door te breken als tekenaar en Elena is wel heel druk met haar koffie zaakje, maar in de liefde wil het niet zo vlotten. Wat ik het leuke aan het boek vond is dat het drie vertel perspectieven heeft. Drie vrouwen. Anouk, Elena en Livia. Livia? Wie is dat dan? Livia is de fysiotherapeut van Oma, en daardoor krijgen we ook een kijkje in Oma haar leven. En Livia heeft ook nog een crossover met iemand anders in het boek. Dat klinkt wat vaag, maar ik vind gewoon dat je dit boek echt zelf moet gaan lezen, het is zo leuk! Ondanks de wat zwaardere onderwerpen zoals rouwverwerking en de psychologische kant daarvan, is het ook gewoon een heel grappig boek, het leest totaal niet zwaar. Dus het kan nog nét om dit boek voor de kerst nog te lezen, en anders maar erna, maar ik zou hem zeker gaan lezen!