4,5 * voor Azerty

Van een ontvoering, via een tijdsprong naar het heden, waarin de ontvoerde jongen Marijn een kasteel erft samen met zijn broer Kris. De oudoom die het hen heeft nagelaten heeft hen al die tijd in de gaten gehouden, terwijl de broers hem niet eens kennen.

De verhoudingen tussen Marijn en Kris zijn niet goed, Marijns vriendin Louise helpt ook niet echt, ze is niet geliefd, al helemaal niet bij het personeel dat nog in het kasteel verblijft. De huishoudster is echter blij met de komst van de broers.

Terwijl de erfenis een dosis nieuwe inspiratie geeft aan Kris' schrijversbrein, werkt Marijn zich in bij het bedrijf dat bij de erfenis hoort, en hij krijgt er een vriend bij: George.

Hoewel het boek niet druipt van de spanning, weet Sandra mijn aandacht vast te houden met kleine dingen die me deden denken, hmmm hier is iets aan de hand. Dat is knap gedaan.

Dat het niet geheel toeval is dat de broers het kasteel erven blijkt wel... meer zeg ik niet... lees het zelf maar!