Een geloofwaardige wat als over het einde van Van Gogh

In dit boek worden de laatste maanden van Van Gogh tijdens zijn verblijf in de auberge van de familie Ravoux beschreven en daarin wordt deels op historische feiten en fictie een verhaallijn neergezet die een wat als Van Gogh geen zelfmoord heeft gepleegd tijdlijn neerzet. Dit is heel goed en geloofwaardig gedaan. En ik vond het nawoord een fijne aanvulling met extra uitleg over het boek en hun onderzoek naar de historie.

Het boek is goed geschreven en leest makkelijk weg. Het tijdsbeeld van die periode is goed beschreven en je word ondergedompeld in de verschillende problemen waarin je als vrouw tegen aanloopt, maar ook hoe zelfmoord als zonde gezien wordt en welke consequenties dit heeft.

In het boek lees je de hoofdstukken van Van Gogh zelf in briefvorm en in de andere hoofdstukken spelen Adeline of andere karakters meer de hoofdrol. Zelf had ik denk ik iets vanuit Van Gogh verwacht in het boek. En dat zorgde voor mij toch voor iets minder binding met het verhaal. Toch is het een sterk verhaal en vind ik de verhaallijn heel geloofwaardig, sterker nog door de bewijzen die ze bespraken in het nawoord lijkt zelfmoord me heel onwaarschijnlijk.

Ik vind het enorm knap hoe ze dit verhaal in elkaar hebben weten te zetten en de fictie zo goed op de feiten aan te laten sluiten. Zeker interessant om te lezen als je houd van historische romans, als je benieuwd bent naar het leven op het Franse platteland in 1890 of gewoon interesse hebt in Van Gogh.

Ik geef het 3,5 ster.

Bedankt De Crime Compagnie voor het recensie exemplaar.