Ontroerend en sterk verhaal

Ik geef het toe, ik dacht dat dit boek helemaal niets voor mij zou zijn, omdat het zo mijlenver van mijn eigen leefwereld af staat. Maar niets was minder waar. Ik werd echt meegesleept, van het begin tot het einde, en ik heb het boek dan ook in één ruk uitgelezen.

Het is een heel sterk verhaal, dat erom vraagt om verteld te worden. Het boek is eigenlijk één grote liefdesverklaring, naar zijn vrouw, maar ook naar zijn twee zoontjes toe.
Het is ongelofelijk wat de schrijver en zijn vrouw allemaal meegemaakt hebben, en welke moed en opofferingen ze in het dagelijkse leven tonen. Het is van te moeten, maar dan nog, het is mooi om te lezen hoe ze dit dragen.

Het boek gaat over de moeilijke weg naar een zwangerschap, de zware weg van het ouderschap over een bijzondere tweeling, elk met zijn eigen verhaal, in lichaam en geest. Over moed, opoffering, tegenslagen, maar vooral over liefde, hoop en doorzettingsvermogen. Heel mooi.

Het boek heeft een aangename schrijfstijl, met zijn grappige momenten, maar er zit vooral heel veel ontroering in. Het kroop echt onder mijn vel, en dat heb ik niet gauw.

Ik zou heel graag weten hoe het verder verloopt met Maurits en Willem, maar heb begrepen dat er geen vervolg zal komen. Ik hoop dan ook dat iedereen uit het gezin zijn eigen weg zal vinden, en dat daarvoor de nodige hulp geboden zal worden.

Echt top, Sander, dat je je verhaal hebt opgeschreven.