Psychologische karakterschets

Alweer een zeer sterke roman van Marijke Schermer.
Over Nicola, een onderzoekster gespecialiseerd in bacteriën, die op een dag te horen krijgt dat ze haar onderzoek niet mag verder zetten. In dezelfde periode vertelt haar vriendin Bee haar dat ze niet meer met haar verder wil.
Zowel professioneel als privé neemt ze dezelfde houding aan: ze kijkt vooral naar zichzelf, naar wat zij wil, en gaat verder zoals zij dat goed acht. Ze wil op elk vlak onafhankelijk zijn en bepaalt zelf de spelregels. Ze besluit op een gegeven moment een man, Louis, te volgen, en zelfs in zijn huis binnen te dringen. En ook op professioneel vlak doet ze dingen die eigenlijk niet mogen.

De psychologische karakterschets die Marijke Schermer tekent is erg treffend. Je krijgt misschien niet meteen sympathie voor Nicola, maar je leeft op een bepaalde manier toch met haar mee. Je kruipt mee in haar gedachtegang, krijgt misschien wel een soort van begrip voor handelen. En het prikkelt je nieuwsgierigheid.

Zoals haar andere romans gaat deze ook over de relatie met anderen. Ben je enkel wie je bent in relatie tot anderen, of sta je ook op jezelf? Wat doen geheimen met een relatie? Kun je onafhankelijk zijn in een relatie?

‘Ik begreep dat veel misverstanden voortkomen uit het idee dat we hetzelfde zouden zijn. We zijn allemaal anders en het is de kunst een scheve verhouding te vinden die zo veel mogelijk tegemoetkomt aan de verschillen, en zo toch in balans is.’

En zoals we ondertussen al een beetje gewoon in van Marijke Schermer, staat het boek vol pareltjes van zinnen, ze weet het allemaal zo mooi te verwoorden.

Graag gelezen.