Lezersrecensie
Minder giftig als verwacht
Giftige Tongen voert je mee terug naar de roerige tijden van de Tweede Wereldoorlog in Italië. Vanuit Teresa wordt de wereld geschetst hoe zij die ziet. Teresa verschilt ontzettend met haar knappe en mondige tweelingzus Angelina en voelt zich als stotteraar best wel een buitenbeentje. Wanneer haar vader naar het front vertrekt, hebben de achtergebleven dames steeds meer moeite om 's avonds een vol bord op tafel te hebben. Moeder Catherina denkt een oplossing te hebben om de armoede te overwinnen, maar de roddels van de achterban van het dorp geven het een nare bijsmaak...
Het boek is doorspekt met mooie woorden en zinnen, maar weet toch nauwelijks te raken. Natuurlijk zijn er memorabele gebeurtenissen die indrukken achterlaten, maar toch is het te weinig voor een eenheid. De dromerige tekst creëert langdradig stukken die al snel saai worden. Het idee om het boek te laten spreken door de ogen vanuit slechts één personage is niet verkeerd bedacht, maar de uitwerking ervan is wat minder goed. Door Teresa's ogen zien we van alles gebeuren, maar zijzelf blijft onderbelicht en krijgt niet de aandacht die ze verdient. Haar drijfveren zijn niet helemaal zeker en hierdoor borrelen er meer vragen op dan dat er beantwoord worden. Na het lezen geeft dat niet de bevrediging die je verwacht.
De sfeer van een dorp en de hechtheid van haar inwoners is fantastisch neergezet. De jaloezie die rondwaart in de gemeente is duidelijk voelbaar. Helaas blijft het allemaal wat borrelen en blijft de explosie van indruk achterwege. De tijdspanne is ook een detail dat wat minder tot haar recht komt. Regelmatig moet je jezelf eraan herinneren in welke tijd het verhaal zich afspeelt en dat de gruwelen een oorzaak van dat gevolg zijn.
Giftige Tongen is een boek waar je eigenlijk blind in zou moeten gaan. Als je de achterflap van tevoren leest, wordt je waarschijnlijk teleurgesteld.De heftige emoties die je verwacht na het lezen ervan, worden gewoon nergens waargemaakt. En dat is zonde, want het is niet eens zo'n slecht boek. De verwachting die de uitgeverij heeft geboetseerd door hun tekst op het boek te plakken is misleidend en zal heel wat lezers met een bedrogen gevoel achterlaten.
Het boek is doorspekt met mooie woorden en zinnen, maar weet toch nauwelijks te raken. Natuurlijk zijn er memorabele gebeurtenissen die indrukken achterlaten, maar toch is het te weinig voor een eenheid. De dromerige tekst creëert langdradig stukken die al snel saai worden. Het idee om het boek te laten spreken door de ogen vanuit slechts één personage is niet verkeerd bedacht, maar de uitwerking ervan is wat minder goed. Door Teresa's ogen zien we van alles gebeuren, maar zijzelf blijft onderbelicht en krijgt niet de aandacht die ze verdient. Haar drijfveren zijn niet helemaal zeker en hierdoor borrelen er meer vragen op dan dat er beantwoord worden. Na het lezen geeft dat niet de bevrediging die je verwacht.
De sfeer van een dorp en de hechtheid van haar inwoners is fantastisch neergezet. De jaloezie die rondwaart in de gemeente is duidelijk voelbaar. Helaas blijft het allemaal wat borrelen en blijft de explosie van indruk achterwege. De tijdspanne is ook een detail dat wat minder tot haar recht komt. Regelmatig moet je jezelf eraan herinneren in welke tijd het verhaal zich afspeelt en dat de gruwelen een oorzaak van dat gevolg zijn.
Giftige Tongen is een boek waar je eigenlijk blind in zou moeten gaan. Als je de achterflap van tevoren leest, wordt je waarschijnlijk teleurgesteld.De heftige emoties die je verwacht na het lezen ervan, worden gewoon nergens waargemaakt. En dat is zonde, want het is niet eens zo'n slecht boek. De verwachting die de uitgeverij heeft geboetseerd door hun tekst op het boek te plakken is misleidend en zal heel wat lezers met een bedrogen gevoel achterlaten.
1
Reageer op deze recensie