Smaakt zeker naar meer

Ik moest even inkomen in de manier van schrijven. Dingen worden soms op een wat vreemde manier verteld; net alsof er interpunctie mist. Maar toen ik daar eenmaal doorheen was en aan de schrijfstijl gewend was geraakt, kon ik het boek werkelijk nauwelijks meer weg leggen.

Man man, wat is het psychologische aspect in dit boek fantastisch gedaan, hij kruipt echt onder je huid! Nergens wordt-ie spannend of smerig, wat ik meestal juist in een thriller verwacht (of krijg). Maar dat is natuurlijk ook het verschil tussen een thriller een een psycho-thriller. Want de spanníng, de nieuwsgierigheid naar meer, die is er absoluut! De manier waarop je Millies wereld inkomt en er eigenlijk niet meer uitgaat tot je de laatste pagina om slaat...

De rust van de schrijfstijl met tegelijk genoeg gebeurtenissen en informatie. Ik vind het zo knap gedaan! Okee, niet overal gaat ze even diep en sommige karakters zijn niet helemaal volledig uitgewerkt, maar nergens zo dat het me heeft gestoord. Eigenlijk vond ik het wel fijn, zo krijg je ook geen vuistdik boek waarin allemaal informatie staat wat eigenlijk te veel is. En ik denk ook dat juist deze manier me die spanning heeft gegeven. Ik ben bang dat als ze andere karakters meer uitgewerkt zouden zijn, de focus van Millie af zou zijn en dus die onderhuidse spanning ook doorbroken zou worden.

Het middenstuk werd heel eventjes wat saai-ig, maar werd vrijwel meteen weer opgepakt door een ander interessant gebeuren en deze spanning heeft me eigenlijk vanaf begin tot eind in zijn grip gehouden.

Eén van de betere psycho thrillers die ik tot nu toe heb gelezen! 4,5*