Enigszins teleurstellend

“Op zijn bureau stonden een cassettespeler en een pc van het merk Compaq.” Deze zin op bladzijde 10 maakt meteen duidelijk dat dit al een wat ouder boek is. Het stamt uit 1995, om precies te zijn. Op de een of andere manier pakt ‘Eva’s oog’ me niet, wat waarschijnlijk toch meer aan andere elementen ligt dan aan de tijdgeest. Enigszins teleurstellend, want deze eerste thriller van Karin Fossum in de Konrad Sejer-reeks krijgt over het algemeen lof toegezwaaid. Ik heb hem met redelijk veel plezier gelezen, maar kan niet zeggen dat het direct naar meer smaakt.

Eva Magnus wandelt met haar dochtertje Emma langs de rivier en ze vinden daar het lichaam van een verdronken man. Op dat moment is nog niet duidelijk welke impact dit op Eva’s leven heeft, maar dat blijkt gauw genoeg. Enkele dagen eerder is Eva’s vriendin Maja vermoord. Is er een verband, anders dan de persoon Eva? Konrad Sejer ontrafelt alle lijntjes met veel geduld en uiterste precisie.

Enkele van mijn bedenkingen:
Wat is het nut van tig keren vermelden dat Emma dik en lelijk is?
Hoe geloofwaardig is het, dat Eva een inkijkje ter plaatse krijgt in het werk van prostituee Maja? En hoe toevallig is het, dat er net dán iets vreselijks gebeurt?

De schrijfstijl van Fossum is prettig, het verhaal is in de basis goed, maar de totaliteit spreekt mij niet bijzonder aan. Toevalligheden en onwaarschijnlijkheden spelen een te grote rol, dat behoeft verbetering (wellicht al aangebracht in latere boeken uit de populaire reeks?). De wendingen aan het eind zijn verrassend, dat moet gezegd.
Drie sterren, meer zit er niet in.