Columnstijl

Twijfel tussen drie en vier sterren, want dat hangt af van de insteek waarmee je dit boek leest. Verwacht je slechts geïnformeerd te worden over werk en bijkomende beslommeringen van een officier van justitie, dan zijn vier sterren op hun plaats. Verwacht je een boek dat leest als een roman, dan houdt het bij drie sterren op.
Pascale Bruinen schrijft heel toegankelijk. Manco is, maar dat is mijn persoonlijke beleving, dat zij niet loskomt van de columnstijl, die nog eens extra benadrukt wordt door het verwerken van haar AD-columns in het boek. (Wat op zich logisch is, want een eenmaal uitgevonden wiel hoeft niet nogmaals uitgevonden te worden.) Ik heb dat als irritant ervaren, want je kunt nooit eens even 'gewoon' doorlezen en ik legde daardoor het boek veel te makkelijk weg.
Bruinen heeft haar vak ontegenzeglijk op indrukwekkende wijze op de kaart gezet. ''Mijn eerste lijk is gelukkig vers' is een mustread voor elke thrillerfan - boeken, tv-series, films - die meer wil weten van de gang van zaken bij het openbaar ministerie, zowel voor en tijdens een onderzoek als ná het vangen van de boef.
***½