Profiler krijgt toch erkenning

Dit debuut van Jobien Berkouwer begint als er een meisje op blote voeten door het bos rent. Ze moet rennen voor haar leven..ze valt tenslotte..want ze kan niet meer..
Het verhaal gaat verder over Lot, een jonge Amsterdamse rechercheur. Ze is na training overgeplaatst van de grote stad, naar Twente. Daar gaan ze anders met haar om dan in Amsterdam, want in het begin nemen ze haar niet echt serieus. Dan wordt er een jong meisje dood aangetroffen in een zouthut. De politie van Twente is geschokt bij wat ze aantreffen. Dit is iets totaal anders dan een losgelopen paard vangen en terugbrengen naar de boer.

Lot probeert duidelijk te maken met haar expertise, dat er mogelijk een 2e slachtoffer volgt. Hier zijn signalen voor. De collega’s zijn niet onder de indruk. Bij het starten van de vergadering wordt haar gevraagd om de koffie te gaan halen. Lot is beledigd en praat hierover met de korpschef die haar heeft aangenomen als profiler.
Ze moet zich flink bewijzen maar houd zich staande en denkt terug aan haar training en wat ze daar heeft geleerd. Dan volgt er een 2e melding, opnieuw een dood meisje. Lot heeft inmiddels een profiel opgesteld en doet een aantal ontdekkingen die belangrijk zijn voor het onderzoek. Langzaam aan krijgt ze de credits, het aanzien en vertrouwen van de collega’s. En dat geeft een succesvolle samenwerking.
Het boek wordt vanuit 2 perspectieven geschreven, vanuit de dader en vanuit Lot in 3e persoon. En ook in meerdere tijden. Dit geeft het boek een extra dimensie. Maar komt wel meer voor en is daarom niet uniek. Struikelblok hierin kan zijn, dat het te volgen moet zijn en geen verwarring geeft. (Zonder een spoiler te geven, heb ik een stuk opnieuw moeten lezen, wat daarna nog geen duidelijkheid gaf over welk slachtoffer het nu ging....)

Schrijfster Jobien Berkouwer, jarenlang ervaring bij de Nederlandse politie en nu zelfstandig werkzaam als profiler en adviseur (http://www.blackswanprofiling.nl/), beschrijft Lot als “bijna biografisch”. Dit vertelt zij in een interview op de radio (Interview Radio 2 NPO, 6 juni jl.) De zaak in het boek is echter fictief. Zij heeft veel ervaring opgedaan en weet dus waarover ze praat.
Wat op mij de meeste indruk heeft gemaakt, is de ontwikkeling van Lot bij de collega’s van : “vrouw hoort achter het aanrecht” tot het moment van “Leo houd even de wacht in de auto”, terwijl er meer aan de hand is en Leo haar het niet altijd makkelijk heeft gemaakt. Ze respecteren elkaar dus nu. Een mooi element uit het boek en ze komen er verder mee.
Wat mij is opgevallen, dat niet direct de verdachte personen zijn ondervraagt en wat kwam er uiteindelijk na ondervraging dan uit? En matchte bepaalde kenmerken van de dader met hen? Want al lezend worden er al enkele zaken bekend van de dader. En ga je echt achter een verdachte aan rennen zonder back-up?
Tenslotte, deze thriller heb ik beleefd als heel spannend, het heeft veel korte hoofdstukken, het verhaal pakt gelijk, je legt het moeilijk weg. De opbouw van het verhaal is goed. Het viel op dat sommige stukken niet helemaal worden uitgewerkt/ vertelt, terwijl de inhoud van de smoothie die Lot maakt, qua recept helemaal wordt opgesomd. Het eind is abrupt, geeft mogelijkheden voor een vervolg, want gebeurt er met de liefde? Met Leo?, ed. De lezer blijft met vragen zitten.