Een sprookje... of toch niet?

Ik had dit boek al zo vaak voorbij zien komen op internet dat ik na lang treuzelen, wat ik stiekem altijd wel doe met hele populaire boeken, hem toch heb opgepakt uit mijn kast. Deze serie is immers compleet met zijn vier boeken waarvan de laatste, Winter, net uit is in het Engels.

Ik had bijna geen verwachtingen bij dit boek. Verder dan dat heel veel mensen het geweldig vonden om deze serie te lezen en dat het een hervertelling van Assepoester is wist ik er bijna niets over. Ik had dan ook niet verwacht dat het zich zo ver in de toekomst afspeelde. Er zijn robots, cyborgs en vliegende auto's en ga zo maar door.

Cinder is zo'n cyborg, ze is dus voor een gedeelte robot en voor een gedeelte mens. En dan zit ze ook nog eens opgescheept met haar stiefmoeder en haar gemene stiefzus. Wel heeft ze een hele oude robot Iko waar ze het goed mee kan vinden en is haar jongere stiefzusje Peony de enige menselijke vriend in haar leven. Totdat er ineens van alles gebeurd waardoor haar hele leven op zijn kop staat. Natuurlijk komt er een knappe prins en een festival voorbij maar dit is niet het sprookje zoals jij het kent.

De personages zitten geweldig in elkaar. Na korte tijd was ik helemaal verknocht aan dit boek. Het is geweldig om te lezen hoe de technologie vooruit is gegaan in de tijd. Ook is Cinder heel technisch aangelegd, ze is een mechanicus, wat me erg aanspreekt want meiden in de techniek voldoen zeker aan de girlpower die een YA boek tegenwoordig nodig heeft.

Het is DIEPTRIEST dat deze serie niet verder vertaald wordt in het Nederlands. Ik heb dit boek dan ook in het Engels gelezen. Maar ik begrijp zeker de frustratie van de mensen die midden in een serie moeten wennen aan andere benamingen van dingen in het Engels.

Maar als je Engels goed kunt lezen raad ik je zeker aan om deze serie op te pakken!