Ingenieus en origineel

Dit boek heeft een zeer ingenieus en origineel plot. De weg naar de waarheid achter de zelfmoorden zit vol onverwachte afslagen en loopt zelfs af en toe weer terug naar punten die eerder doodliepen. Het is dus bijna niet te voorspellen wat er gaat gebeuren en dat maakte het lezen voor mij erg leuk. Ondanks de niet bepaald simpele verhaallijnen is het verhaal wel gewoon goed te volgen. Complimenten aan de schrijfster hiervoor.

Adamsberg is een heel bijzondere inspecteur. Zijn hersenen zijn extreem goed in het maken van associaties en het leggen van verbanden. De manier waarop hij zaken oplost is daarom soms een beetje chaotisch. Soms doet hij iets wat in eerste instantie erg vreemd lijkt, maar dat later toch logisch of noodzakelijk bleek te zijn. Het is bijna een gave waarmee hij zaken oplost. Adamsberg is dus een bijzonder figuur, maar hij is ook heel sympathiek en hij draagt met zijn intuïtieve manier van denken zeker bij aan de oplossing van bepaalde misdaden. Ik moest overigens wel even aan zijn vreemde manieren wennen.

De andere inspecteurs hebben ook allemaal iets opmerkelijks. Zo heeft een van hen een opmerkelijk goed geheugen en heeft een andere een ziekte waarbij hij om de drie uur moet slapen. Zelfs de kantoorkat heeft een aantal eigenaardige trekken. Dit alles komt niet gekunsteld over omdat de personages niet alleen bestaan uit hun opvallende kenmerken , maar als geheel ook kloppen.

Opvallend is ook de aanwezigheid van mystiek in het boek. In IJsland komen de inspecteurs wat vreemde dingen tegen en Adamsberg zelf is soms ook een beetje met mysterieën omgeven. Dit is dus naast de bijzondere opbouw van het plot en de opmerkelijke kanten van bepaalde personages een ander ongewoon, maar zeker interessant punt in het verhaal. Vargas schrijft duidelijk geen standaard verhalen.

Om dit boek te begrijpen heb je overigens wel enige kennis van de Franse geschiedenis en met name de Franse revolutie nodig. Maar als je deze kennis niet meer helemaal paraat hebt is het gemakkelijk op te zoeken. Daarna is het lezen van het boek geen probleem meer.

Hoewel ik in het begin moest wennen aan bepaalde personages en opvallende gebeurtenissen, vond ik dit toch een erg goed verhaal. Vargas durft buiten de gebaande paden te gaan en ze heeft dit verhaal enorm goed opgebouwd. Waarschijnlijk is dit bij de vorige boeken ook zo. IJsmoord is meer een misdaadroman of politieroman dan een thriller, maar dit betekent niet dat het niet spannend is. Ik ga het werk van deze schrijfster zeker in de gaten houden.