Heerlijk slot van het tweeluik

Het tempo in dit boek ligt veel hoger dan in het eerste deel. Er is nog steeds ruimte voor details, maar de hoofdpersonen moeten nu ook enorme gevaren het hoofd bieden en worden min of meer gedwongen zich te ontwikkelen. Ze moeten ook allemaal keuzes maken.

De les die Frelik leert over keuzes vond ik zeer interessant. Ik was het niet honderd procent met zijn conclusie eens (hij vergeet volgens mij interactie tussen mensen die ook keuzes beinvloedt), maar ik vind het een origineel gezichtspunt dat hij heeft. Hoewel hij zich niet in het hart van de actie bevindt, speelt hij wel een belangrijke rol. Ik vond hem dit keer het mooiste karakter.

Aan het eind van het vorige boek bevonden de hoofdpersonages zich al in een behoorlijk penibele situatie, maar dat bleek nog maar het begin te zijn. De schrijver maakt het zijn karakters zo moeilijk dat ik even twijfelde of dat nog wel goed zou komen. Het einde is dan ook bijna onmogelijk, maar dat heeft ook weer een functie in het verhaal. Dat het schijnbaar onmogelijke toch mogelijk is heeft een reden in dit boek.

Ik vond het eerste deel fijn lezen, maar dit tweede deel vond ik nog iets beter. De hevige actie maakte het voor mij bijzonder spannend en tegelijkertijd dwingt de actie de personages tot keuzes die hen als karakter laten groeien. Een heerlijk slot van het tweeluik.