Lees dit boek niet. Leef!

De verwachtingen zijn hooggespannen als je aan een boek van Griet op de Beeck begint, ook bij een boekenweekgeschenk zoals Gezien de feiten. De hoofdpersoon Olivia, 71 jaar en weduwe, ontdekt na het overlijden van haar man dat zijn dood eerder een bevrijding is dan een last. Maar wat doe je als je omgeving, met name in de vorm van dochter Roos, als vanzelfsprekend aanneemt dat je de jaren die je nog resten als treurende weduwe gaat doorbrengen? Olivia kiest voor zichzelf, maar tussen de regels door worstelt zij ook met de meningen van de gevestigde orde. Het hoort zus of het moet zo, priemt een terecht wijzend vingertje steeds in de richting van Olivia. Het verhaal verspringt enkele keren in tijd, maar op een manier dat je snel genoeg de tussenliggende periode invult. Het boekje mist de kracht van de romans van Griet. Aardige basis, maar het verhaal komt onvoldoende uit de verf. Vernieuwend kan het thema ook niet genoemd worden, misschien juist doordat de moves van Olivia uitdraaien op een clichés. Ooit signeerde Griet op de Beeck een boek voor mij en schreef: “Lees dit boek niet. Leef!” Die opmerking was wellicht in dit boekje beter tot zijn recht gekomen.